Köle, yaşa
Hayatın boyunca birilerine çalış hep
Diri diri gömül ve kalanını taşı. (taşı)
Yükün çok ağır o başa. (başa)
Paşam, daha bu ne ki fikrin bir derya zamanın dere
Ki sana bulaşır eminim ona bulaşan
Hep bir ses duydun diyor ki -Kulaç at
Buradan kaç!
Para mal ara bak? karavana sık bak havalara gör biri bakarak alır
Öteki hiç seçemez onu yaşamı sana diss olur onun
Çekili soluk, biri çekip vurur birisi ölür
Gerisi meçhul hapislerde çürür
Teri düşmeden o çocuklar büyür
Onlarda birine eder cürüm
Bir sürü koyun içinizi oyup içine zamanı kapadım
Doyun, yiyin, şişin
Bu sanki oyun
Neyin işidir ölüm bu yol
Beyin bu stresten daha da bölünmüyor
Çeneni yor
Mezara kurul ve gidince kefeninin cebini yol
Sevilmiyor
Hiç kimse
Hiç kimse için hep sevimli ol
Şekilden azat ol
Çok bilgiden ulema
Popüler kültür mezar sana ve değerlerine bela
Hataların odun kaderin hızar
Ayaklarına bütün yollar uzak
Bırak ayak yapma kendinden utan
Hedefin güneşe, aya, buluta
Girsin ben merkezci tavrın tabuta
Biri banker, biri manken
Biri Nataşa, benzin iki tanker çekip
Terk et kenti keresteler eksilsin
Kene kevaşeyle kan ter
Fark et, ne kadar yukarı çıktığını
Felaket düşüşün zahmetli olur
Melake değilsin (hayır)
Et kemikle bütün ama ruh dünyaya ziyafet
Sevilmiyor
Hiç kimse
Hiç kimse için hep sevimli ol, ol, ol
