เพิ่งเข้าใจ
ว่าการรอคอยใครบางคน
มันมีความหมายแค่ไหน
เพิ่งเข้าใจ
ตลอดเวลาเรารออะไร
มันนานแค่ไหนเมื่อได้พบเธอ
เธอเปลี่ยนคืนวันเดียวดาย
ให้ข้างกายได้มีไออุ่น
ด้วยลมแผ่วเบาละมุน
ความรักจากเธอ
ในวันที่เราสบตาเมื่อแรกเจอ
ก็ทำให้ใจที่ละเมอ
ได้เจอกับความจริงที่ฝัน
จบแล้วการรอคอยที่แสนนาน
จบแล้ววันวานที่เคยหวั่นไหว
เมื่อรู้ว่ามีเธอคอยจับมือฉัน
ทุกวันเรื่อยไป
ต้องเจออะไรยังไงก็ไม่กลัว
ต่อไปจากนี้
ทุกวินาทีที่ยังหายใจ
จะไม่ให้เธอหลุดลอยหาย
จากกันไปที่ใด
จะจับมือเธอให้นานและกอดไว้
ไม่ปล่อยไปไหน
ไม่เลยไม่มีวัน
ไม่เป็นไร
จะเป็นทางยาวไกล
เพียงใดร้ายดีสักแค่ไหน
ไม่หวั่นไหว
ไม่เป็นไร
แค่มีเธอคนเดียวในใจ
ไม่ว่าวันไหน ฉันก็ไม่กลัว
เธอเปลี่ยนคืนวันเดียวดาย
ให้ข้างกายได้มีไออุ่น
ด้วยลมแผ่วเบาละมุน
ความรักจากเธอ
ในวันที่เราสบตาเมื่อแรกเจอ
ก็ทำให้ใจที่ละเมอ
ได้เจอกับความจริงที่ฝัน
จบแล้วการรอคอยที่แสนนาน
จบแล้ววันวานที่เคยหวั่นไหว
เมื่อรู้ว่ามีเธอคอยจับมือฉัน
ทุกวันเรื่อยไป
ต้องเจออะไรยังไงก็ไม่กลัว
ต่อไปจากนี้
ทุกวินาทีที่ยังหายใจ
จะไม่ให้เธอหลุดลอยหาย
จากกันไปที่ใด
จะจับมือเธอให้นานและกอดไว้
ไม่ปล่อยไปไหน
ไม่เลยไม่มีวัน
จบแล้วการรอคอยที่แสนนาน
จบแล้ววันวานที่เคยหวั่นไหว
เมื่อรู้ว่ามีเธอคอยจับมือฉัน
ทุกวันเรื่อยไป
ต้องเจออะไรยังไงก็ไม่กลัว
ต่อไปจากนี้
ทุกวินาทีที่ยังหายใจ
จะไม่ให้เธอหลุดลอยหาย
จากกันไปที่ใด
จะจับมือเธอให้นานและกอดไว้
ไม่ปล่อยไปไหน
ไม่เลยไม่มีวัน
จะจับมือเธอให้นานและกอดไว้
ไม่ปล่อยไปไหน
ไม่เลยไม่มีวัน
