Bagai nak ku lontarkan
Diri ku ini
Jauh dari lubuk hatimu
Tapi tak tergamak hati kecil ku ini
Untuk ku memisahkannya
Engkau bukan boneka
Ataupun perhiasan
Tak semudah nak ku singkirkan
Aku jua insan yang punya perasaan
Diri ini tak sekejam
Apa yang kau sangkakan
Dalam keretakan cinta
Akhirnya terbelah jua rupanya
Tetapi engkau tetap
Di jendela kenanganku..
Kini kau
Bukan milik ku lagi
Kau mekar
Di dalam jambangan orang
Tak mungkin
Dapat ku sunting tangkainya
Apa lagi nak ku cium harumannya
Aku kini bak kumbang
Yang berterbangan tanpa tujuan
Antara kuntuman yang berkembangan
Mencari nurbisa penawar duka
Dalam keretakan cinta
Akhirnya terbelah jua rupanya
Tetapi engkau tetap
Di jendela kenanganku..
Kini kau
Bukan milik ku lagi
Kau mekar
Di dalam jambangan orang
Tak mungkin
Dapat ku sunting tangkainya
Apa lagi nak ku cium harumannya
Aku kini bak kumbang
Yang berterbangan tanpa tujuan
Antara kuntuman yang berkembangan
Mencari nurbisa penawar duka
Sukar nak ku kikis
Bayangan rindu ini
Yang menjengah di jendela hati
Puas ku mengusirnya
Tapi tak berdaya
Batinku semakin tersiksa