ให้มานักต่อนักจนมากมาย

ฉันอุตส่าห์ปรับใจเข้าหา

เธอยังห่างๆเหินฉันไปทุกครา

พาให้หวาดระแวง

ยังมั่นคงซื่อตรงและเหมือนเดิม

ทุกๆอย่างเพิ่มเติมเสมอ

และที่สุดใจนั้นต้องมาเสียเธอ

ที่ใจไม่เคยจีรัง

คงหมดหวังแต่ทำดีสู้ไป

ช้ำข้างในช่างน่าสงสาร

ต้องสละสิทธิ์รักนี้ไปเหมือนทาน

ยิ่งนานก็ยิ่งบานปลาย

พอแล้วพอช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน

วอนขอวอนขอไปรักษาแผลใจ

อาจจะยาวนานวันก็คงจะหาย

ตกลงถอนใจยอมยกธง

เธอแสดงออกมาอย่างแนบเนียน

เขียนด้วยมือแต่ลบด้วยเท้า

รู้ว่าอกหักนี้ช้ำใจยืดยาว

กว่าคราวที่แอบรักใคร

พอแล้วพอช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน

วอนขอวอนขอไปรักษาแผลใจ

อาจจะยาวนานวันก็คงจะหาย

ตกลงถอนใจยอมยกธง

พอแล้วพอช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน

วอนขอวอนขอไปรักษาแผลใจ

อาจจะยาวนานวันก็คงจะหาย

ตกลงถอนใจยอมยกธง

พอแล้วพอช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน

วอนขอวอนขอไปรักษาแผลใจ

อยากจะลืมทำไมยิ่งจำเก็บไว้