Seni bir çiçeğe benzettim

Kokusuna - dokusuna varana dek hem de..

Sandım ki rengine kadar aynısın

Yanıldım.. Çiçekten özür dilerim

****

Gözlerini gördüm önce

Bir gece vakti idi , ışıklar sönmüştü.

Ve sarıldın sol yanıma Kokun da garipti

Vakti sabahtı ezanlar okurken.

Yanağında kiraz ağacı boy boy açıldı ,

Boy boy açıldı saçını okşarken.

******

Saçlarının rengine bağladım bu geceyi

Oturdum tütün sardım içtim çizdim her şeyi

Gözlerinin rengine adadım bu geceyi

Oturdum hatırladım unuttuğum her şeyi..

*****

Seni gökyüzü sanan aptal kuşlar kapatmış göğü

Duydum ki..

Gözlerine şiir yazan şairler

Yollarına çiçek döken kimseler varmış.

Kaldırım boylarında yankı bulmuş ayak seslerin

Endamına kapanıp açılan gözlerin bölgesinde yürürken

Yerden bitip göğe kadar değiyormuş açan çiçeklerin kokusu..

De ki onlara

Bir gün gelirim de

Orta yerde ateşe veririm o maviliği

Kalemi kırk defa saplarım kalbine kaldırımların.

Şair ile şiiri iki cihan mesafe boyunda

Dilsiz bir dar ağacında sallarım

ta ki.. Cümleler ölünceye dek.

Göğe isyan ederim de

Dalları yağmura hasret kalır çiçeklerin.

And olsun

O meydanda her şeyin son gördüğü şey olursun.

De onlara..

Meydanı maktul

Beni de katil etme.