ถ้าโลกนี้ไม่มีพระจันทร์

1

2

3

4

มองดวงจันทร์บนฟ้าน้ำตาก็ไหลขึ้นมา

เห็นภาพเธออยู่บนนภา

คงไม่มีทางจะได้เธอมา ก็เรามันไม่มีวาสนา

ดวงจันทร์จันทร์เจ้าเอ่ยฉันควรจะทำเช่นไร

ฟ้าจะช่วยกระซิบถึงคนที่อยู่แสนไกล

ก็ในเมื่อความจริงฉันไม่มีวันได้ครอบครอง

ฟังฉันหน่อยได้มั้ยโอดวงจันทร์ฉันขอวอน

ทำได้เพียงอิจฉาคนที่ได้นอนกอดเธอ

ก็คงจะมีพร้อมทั้งเงินทองและเลิศเลอ

ยิ้มทั้งน้ำตาที่เห็นเธอมีความสุข

เหมือนฝันในยามนิททา อย่าได้มีใครมาปลุก

ได้รักเธอในความฝันก็พอ

ถึงแม้ว่าฉันต้องปวดร้าวอีกสักเท่าไรก็ยอม

แม้เนิ่นนานแต่จะไม่เปลี่ยนไป

นั่งมองดวงจันทร์ไม่ไปไหน

อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์

จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน

วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป

พัดเอาความคิดถึงฉันลอยลมไป

อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์

จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน

วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป

พัดเอาความคิดถึงฉันลอยลมไป

ดวงเดือนช่างสาดแสงแวว วาวระยับตา

ทุกวันฉันอธิฐานขอให้แสงนั่นลับลา

เธอก็เหมาะสมกับคนที่ควรคู่เธอ

ได้แต่บอกตัวเองกับความจริงที่ต้องเจอ

เป็นแค่คนเดินดินกินข้าวแกง

ไม่มีปัญญาไปหาแหวนเพรชให้ใคร

มีเพียงความจริงใจเท่านั่นที่มอบให้ไป

เกิดใหม่กี่ครั้งก็คงไม่ดีเหมือนเขา

จะมีบางไหมละใครซักคนที่จะรู้สึกเหมือนเรา

แล้วจะเป็นไปได้ไหมถ้าหากไม่มีดวงจันทร์

เพราะฉันคิดถึงเธอในทุกทุกครั้งที่เห็นมัน

พยายามจะลืมแต่มันก็ทำไม่ได้

ให้ร้องไห้ซักกี่ครั้งแต่มันก็ยังไม่หาย

ได้รักเธอในความฝันก็พอ

ถึงแม้ว่าฉันต้องปวดร้าวอีกซัก

เท่าไหร่ก็ยอม

แม้เนิ่นนานแต่จะไม่เปลี่ยนไป

นั่งมองดวงจันทร์ไม่ไปไหน

อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์

จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน

วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป

พัดเอาความคิดถึงฉันลอยลมไป

อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์

จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน

วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป

พัดเอาความคิดถึงฉันลอยลมไป...ไป

ทุกครั้งที่มอง ฉันเฝ้านึกถึงแต่เธอ

ยามที่เห็นดวงจันทร์มันทรมารเหลือเกิน...

อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์

จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน

วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป

พัดเอาความคิดถึงฉันลอยลมไป

อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์

จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน

วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป

พัดเอาความคิดถึงฉันลอยลมไป

ดอยเองจะใครหล่ะ