Wszystko co ma początek musi mieć kres

Więc dlaczego oczy ma pełne łez Jataman

Tylko tam gdzie jest b ó l

Jataman widzi sztukę dzieli na p ó ł

To kruszy jara jointa żeby nie myśleć o tym wszystkim

Ale co znaczy to gdy nie ma się bliskich

Dławi aż braknie mu tchu

Od samotności kt ó ra w sercu

I tylko to Jatamn to Jataman to Jataman w rekach samotności

To Jatamn to Jataman to Jataman w rekach samotności

To Jatamn to Jataman to Jataman w rekach samotności

To Jatamn to Jataman to Jataman w rekach samotności

Pości pod dechem tylko tych pustych ścian

Bo w betonowym mieście ciągle był sam Jataman

Poczuł samotność swych rąk

Bo tylko prawda płynie dokładnie stąd

Wtopiony w rzeczywistość co krzykiem ramion m ó wił szeptem

O tym co jest i o tym co było przedtem

Dławi aż braknie mu tchu od samotności kt ó ra w sercu

I tylko to Jatamn to Jataman to Jataman w rekach samotności

To Jatamn to Jataman to Jataman w rekach samotności

To Jatamn to Jataman to Jataman w rekach samotności

To Jatamn to Jataman to Jataman w rekach samotności

Im więcej masz tym więcej w sobie zabijasz

Prawda wygląda tak

Każda miłość jest zawsze czyjaś

Tak właśnie tutaj wygląda świat

Im więcej masz tym więcej w sobie zabijasz

Prawda wygląda tak

Każda miłość jest zawsze czyjaś

Tak właśnie tutaj wygląda świat

Oh oh oh oh oh oh

Żyjemy w obcych miastach co są jak zaciśnięte pięści

Poszukujemy swojej duchowej części

Tak obok siebie ale wciąż niewidzialni

Widzisz tę noc takie noce się karmi

Bo mam to co mam

I wiem to co wiem

To psy ulicy zatruwają mi sen

Każą się śmiać żeby m ó c więcej poczuć

Protesty serc kt ó re świat traci z oczu

Oh oh oh oh oh oh