หลงทางอยู่กลางผู้คนมากมาย
สวนมาผ่านไปได้แค่มองตา
ยิ้มไปตอบมาแค่นิ่งเฉยที่มีให้ฉัน
เห็นใครต่อใครเขามีคู่กัน
เห็นใครต่อใครเขามีรางวัล
เป็นกอดเป็นหอม
เป็นจูบเป็นฉันได้แค่อิจฉา
ความเหงา ยิ่งใหญ่ขึ้นทุกที
เหมือนที่ตรงนี้
ที่ในหัวใจเกินจะเก็บไว้
ความเหงา ก่อตัวเป็นเหมือนเงา
ปกคลุมชีวิตเรา
เหมือนฉันเป็นดาว
แต่ความเหงา เป็นอวกาศ
ฉันคงไม่อาจ ซ่อนมันไว้ในจิตใจ
เมื่อความเหงา ใหญ่เท่าอวกาศ
ฉันเลยไม่อาจ ที่จะรู้สิ้นสุดที่ใด
หน้าตาไม่ดีก็มีคู่มา
ร่ำรวยมั่งมีมีแฟนดารา
คิดไปเจ็บมาว่าผิด
ตรงไหนนะคนอย่างฉัน
ช่วยเบาหน่อยคนที่มีคู่กัน
ลดลงหน่อยตอนที่มอบรางวัล
อย่ากอดอย่าหอม
อย่าจูบให้
ฉันต้องคอย ความเหงา
ยิ่งใหญ่ขึ้นทุกที
เหมือนที่ตรงนี้
ที่ในหัวใจเกินจะเก็บไว้
ความเหงา
ก่อตัวเป็นเหมือนเงา
ปกคลุมชีวิตเรา
เหมือนฉันเป็นดาว
แต่ความเหงา เป็นอวกาศ
ฉันคงไม่อาจ
ซ่อนมันไว้ในจิตใจ
เมื่อความเหงา ใหญ่เท่าอวกาศ
ฉันเลยไม่อาจ ที่จะรู้สิ้นสุดที่ใด
ดาวคณะเป็นแฟนกับดาวซัลโว
ดาวโป๊เค้ากรี๊ดดาวบนบ่าพันโท
ดาวคู่รักให้ดอกไม้กันโชว์
ฉันมีแต่ดอกให้ธนาคาร
เพราะเพิ่งไปดาวน์คอนโด
ดาวพลูโตมีบริวารห้าดวง
โลกแม้ถึงจะเหงา
ยังมีดวงจันทร์ไว้ควง
อยากมีดาวในทรวงแม้
โดนดาวหลอกดาวลวง
เหมือนดาวเรืองดาวโรย
ของแม่ผึ้งพุ่มพวง
เห็นเขาควง จู๋จี๋กันเมื่อไหร่
อยากโดดกองไฟกลายเป็นดาวลูกไก่
เหมือนโดนชนด้วยอุกกาบาตลูกใหญ่
เพราะเราไม่เคยคู่ใคร
ตอนเขาเล่นปูไต่
เหมือนความโสดมันคือหลุมดำ
แล้วฉันเป็นเพียงเห็บเหา
เหมือนหยดน้ำรอดวงอาทิตย์แผดเผา
เหมือนอิจฉานั้นคือวงแหวน
แล้วใจฉันเป็นดาวเสาร์
เหมือนฉัน เป็น ดาว
แต่ความเหงา เป็นอวกาศ
ฉันคงไม่อาจ ซ่อนมันไว้ในจิตใจ
เมื่อความเหงา ใหญ่เท่าอวกาศ
ฉันเลยไม่อาจ ที่จะรู้สิ้นสุดที่ใด
เมื่อความเหงา เป็นอวกาศ
ฉันคงไม่อาจ ซ่อนมันไว้ในจิตใจ
เมื่อความเหงา ใหญ่เท่าอวกาศ
ฉันเลยไม่อาจ ที่จะรู้สิ้นสุดที่ใด
