Kau mekar di hatiku umpama

Sekuntum bunga di padang pasir

Kau adalah musafir dahaga

Seteguk kehausan cintaku

Di dataran kering kontang

Tanpa ada penghuni asing

Namun kau bungaku

Subur mekar di jambangan

Kini kau merayuku dahagakan

Seteguk air bagai musafir

Di padang pasir

Didataran kering kontang

Tanpa ada penghuni asing

Namun kau bunga ku

Subur mekar dijambangan

Kini kau merayuku

Dahagakan

Seteguk air bagai

Musafir dipadang pasir

Hanya cintaku

Pelepas dahagamu

Terdengar mesra rintihan

Menjerit dalam kehausan