เป็นหน้าสุดท้ายของปฏิทิน

ปีนี้ช้ำมาเกือบทั้งปี

เรื่องความรักไม่ค่อยจะดี

เดือนธันวามันหนาวทุกที

พูดเรื่องเคาน์ดาวก็น่าตลก

นั่งมองตัวเองที่หน้ากระจก

เห็นเธอกับเขารักกับจนข้ามปี

ใต้หมอกและแสงไฟ

ในยามวิไลของค่ำคืน

เจอะเธออยู่กับใคร

มันสุดหัวใจจะกลับคืน

ปีนี้มันปีอะไร

ทำไมฉันต้องมาทนฝืน

เจอแต่คนใจร้าย

เธออยู่กับเขา

เธอคงสบายใจกว่าในตอนที่อยู่กับฉัน

ต่อให้รักเท่าไร

แต่ผลสุดท้ายต้องจากกัน

เพียงแค่คำร่ำลา

เธอก็ไม่มีสักครั้ง

เธอช่างไปได้ง่ายดาย

ฉันก็คนไม่ใช่ก้อนหิน

ถึงเธอรักเขาก็มีน้ำตา

แต่เธอก็ทำเป็นเย็นชา

เหมือนคนไม่เคยรักกัน

เพียงจากกันไม่นานและเธอก็ลืมถ้อยคำ

(*)

BEARING

คิดถึงเธอแม้ว่าใครจะเข้ามา

เตือนหัวใจอย่าไปรักใครซะดีกว่า

แค่เรื่องเธอฉันยังคงมีน้ำตา

ถึงมันจะผ่านไปนาน

เวลาไม่ช่วยอะไรฉันเลย

จนเวลาล่วงเลย

แต่ใจเจ้าเอยยังคงรัก

จนเมื่อเดือนกุมภา

เธอใจดวงนี้ยังช้ำนัก

หรือต้องถึงเมษา

ฉันจึงจะเจอกับความรัก

ที่เขาไม่หลอกลวง

จนเวลาล่วงเลย

ไปนานแสนนานยังคงรอ

เพียงแค่เจอคนรักจริง

ที่เข้ามาทิ้งก็คงพอ

แค่ใครสักคนที่เข้าใจ

(*) (*)

ตอนนี้เดือนกุมภา

วันวาเลนไทน์ แต่มีน้ำตา

คิดถึงเธอช่วงเวลาในปีที่แล้วยังมีเธอ

ช่อดอกไม้ที่ให้ไป

เธอยังเก็บมันเอาไว้ไหม

แต่ว่าปีนี้ฉันเสียใจ

วันวาเลนไทน์ ไม่มีเธอ