ฉันไม่คิดว่าเรานั้นจะต้องลา
ต่อให้ฉันฉุดรั้งเธอเองก็คงจะไม่ต้องการ
ทั้งๆที่รักกันมาก็นาน ยังไงก็ตาม
เธอบอกซักวันต้องจาก
เธอบอกซักวันต้องไป
ชีวิตคงไม่เหมือนเดิม
เพราะว่าไม่มีใครที่เหมือนเธอ
เธอบอกแค่เหงาไม่ตาย
รักจากใจมันเจ็บเหลือเกิน
เธอทำเหมือนรู้ทุกอย่าง
แต่มันก็ไม่ใช่เลย
เธอทำเหมือนเธอคุ้นเคย
นี่มันตัวฉันมันไม่ใช่เธอรู้ไหม
คงไม่มีทางกลับไปเหมือนเดิม
มีเพียงชีวิตที่ไม่เหลือเธอ
เธอบอกว่าฉันยังหายใจ
ถึงแม้เธอจะหายไป
เธอจะไปรู้อะไร เธอไม่ใช่ฉัน
กระวนกระวายต้องฟูมต้องฟาย
ต้องนอนเดียวดายอยู่อย่างนั้น
เธอบอกว่าฉันไหว
ความจริงเธอไม่ไหว
กลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล
ในตอนที่เธอทิ้งฉันไป
เธอจะไปรู้อะไร เธอไปกับเขา
ทิ้งฉันให้เหงาทิ้งฉันให้เศร้า
เผชิญความจริงที่ปวดร้าว
อย่าทำเป็นรู้ดี เหมือนกับทุกที
ไม่ต้องบอกว่าฉันคนนี้
อย่าบอกว่าฉันไม่เป็นไร
อย่าบอกว่าฉันไม่เป็นไร
อย่าบอกว่าฉันนั้นเต็มใจ
อย่าลืมว่าฉันมันเป็นใคร
อย่าปล่อยให้เรื่องมันเป็นไป
อย่าบอกว่าฉันสบายดี
อย่าบอกว่าฉันนั้นอยู่ได้
อย่าทำให้ฉันเป็นแบบนี้
อย่าทำให้ฉันต้องร้องไห้
เธอจะไปรู้อะไร ก็เธอไม่ใช่ฉัน
ก็เธอสบายมีเขาข้างกาย
เป็นดั่งเจ้าชายอยู่ในฝัน
ส่วนฉันมันแทบจะตาย
ไม่เหลืออะไรที่ใจหวัง
ได้แต่มองห้องเก่าๆ
ที่เคยมีเราอยู่ในนั้น
แค่ส่งรอยยิ้มจริงใจ
แล้วบอกเธอไปว่าไม่แค้น
ทั้งที่ไม่อยากได้ยินอะไร
ที่มันทำให้ใจแพ้
ปล่อยผีเสื้อโบยบินไป
ปลอบตัวเองว่าไม่ sad
เธอมีคนใหม่ฉันเองก็ดีใจ
และฉันคงต้องไปแล้ว
คงไม่มีทางกลับไปเหมือนเดิม
มีเพียงชีวิตที่ไม่เหลือเธอ
เธอบอกว่าฉันยังหายใจ
ถึงแม้เธอจะหายไป
เธอจะไปรู้อะไร เธอไม่ใช่ฉัน
กระวนกระวายต้องฟูมต้องฟาย
ต้องนอนเดียวดายอยู่อย่างนั้น
เธอบอกว่าฉันไหว
ความจริงเธอไม่ไหว
กลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล
ในตอนที่เธอทิ้งฉันไป
เธอจะไปรู้อะไร เธอไปกับเขา
ทิ้งฉันให้เหงาทิ้งฉันให้เศร้า
เผชิญความจริงที่ปวดร้าว
อย่าทำเป็นรู้ดี เหมือนกับทุกที
ไม่ต้องบอกว่าฉันคนนี้
อย่าบอกว่าฉันไม่เป็นไร