อย่ากังวลเลยหนา

เมื่อจะเอ่ยลาจากฉันไป

ขอบคุณความห่วงใย

มองกลับมาด้วยความหวังดี

เธออาจสงสาร

ที่ต้องใจดำอย่างนี้

ต้องตัดใจต้องตัดไฟ

ก่อนที่ฉันจะรัก

มากไปกว่าเกินจะถอนใจ

ถามว่าเธอผิดไหม

ไม่ผิดเลยสักนิดคนดี

เธอทำถูกแล้ว

ที่เลิกรากันวันนี้

ถ้าปล่อยไว้

คงจะสายเกินไป

ตัดไฟแต่ต้นลม

ก่อนที่จะเผาใจ

สิ่งนั้นที่เธอได้ทำ

ตัดขาดจากฉันไป

ทิ้งไว้เพียงความช้ำ

แต่ฉันยังขอบใจ

เธอที่ยังมีแก่ใจร่ำลา

ให้เรายังคงเป็นเพื่อนดี

ต่อกันฉันเข้าใจ

ว่าเธอเธอเธอ

คงตกลงให้ใจเขาไป

ฉันโตพอที่จะเข้าใจ

ได้ดีไม่เป็นไร

เมื่อฉันรักเธอแล้ว

ฉันควรจะยินดีกับเธอ

ไม่ควรจะพร่ำเพ้อ

ทำอ่อนแอให้เธอเห็นใจ

ยิ้มโบกมือลา

เก็บน้ำตาไว้

ถึงเสียใจ

อย่างไรไม่ดึงเธอ

ตัดไฟแต่ต้นลม

ก่อนที่จะเผาใจ

สิ่งนั้นที่เธอได้ทำ

ตัดขาดจากฉันไป

ทิ้งไว้เพียงความช้ำ

แต่ฉันยังขอบใจ

เธอที่ยังมีแก่ใจร่ำลา

ให้เรายังคงเป็นเพื่อนดี

ต่อกันฉันเข้าใจ

ว่าเธอเธอเธอ

คงตกลงให้ใจเขาไป

ฉันโตพอที่จะเข้าใจ

ได้ดีไม่เป็นไร