จากคนที่เคยรักกัน

อยู่ๆก็พลันมาหาย

จากฉันไปด้วยเหตุใด

ทำไมไม่ลาสักคำ

อยู่กันมานานหลายปี

ไม่เคยทำเธอเจ็บช้ำ

ยังรักเธอเป็นประจำ

ตลอดมาทุกนาที

จากคนที่เคยเข้าใจ

กลับเปลี่ยนไป

เป็นเมินหมาง

ปล่อยฉัน

เหมือนคนหลงทาง

อ้างว้างมืดมิดสิ้นดี

อยากรู้เหตุผล

เหลือเกิน

ก่อนแยกทางเดินวันนี้

ให้หายข้องใจซะที

ที่มันยังค้างคาใจ

จะไม่ร้องโฮ้โฮ

จะไม่ขอจะไม่รอ

รอความเห็นใจ

บอกเหตุผลสักคำ

แล้วฉันจะจำ

จะจำให้มันขึ้นใจ

ก็รักของฉัน

ไม่ทันสมัย

ให้เธอ

ต้องเบื่อเหลือเกิน

ถ้าอยู่กันไป

เธอคงไม่เพลิน

หาความเจริญไม่มี

มีแต่ความรัก

ที่กินไม่ได้

จากใจคนที่ต้องเจ็บ

จะเก็บเป็นอุทาหรณ์

ว่ารักที่เคยแน่นอน

สักวันย่อมแปรผันได้

ขึ้นอยู่กับคนสองคน

จะอดจะทนแค่ไหน

เมื่อรักมันกินไม่ได้

แต่คนเราก็ยังหิว

จะไม่ร้องโฮ้โฮ

จะไม่ขอจะไม่รอ

รอความเห็นใจ

บอกเหตุผลสักคำ

แล้วฉันจะจำ

จะจำให้มันขึ้นใจ

ก็รักของฉัน

ไม่ทันสมัย

ให้เธอ

ต้องเบื่อเหลือเกิน

ถ้าอยู่กันไป

เธอคงไม่เพลิน

หาความเจริญไม่มี

มีแต่ความรัก

ที่กินไม่ได้

บอกเหตุผลสักคำ

แล้วฉันจะจำ

จะจำให้มันขึ้นใจ

ก็รักของฉัน

ไม่ทันสมัย

ให้เธอ

ต้องเบื่อเหลือเกิน

ถ้าอยู่กันไป

เธอคงไม่เพลิน

หาความเจริญไม่มี

มีแต่ความรัก

ที่กินไม่ได้