ฟางเส้นสุดท้าย
ตอนตะวันบ่ายคล้อยลงมา
นายสั่ง ให้ลงมือฆ่า
เด็กตาดำๆ
ศรัทธาสลาย
ความเป็นตาย
ไล่เรียงเป็นฉาก
จากเริ่มถึงนี้ยิ่งนาน
เหนี่ยวไกปืน
เหยียบศพข้ามไปคว้าเอาเงิน
ข้ามความจนที่ฉันหนีหน้า
ปากกัดตีนถีบเรื่อยมา
ตีรันฟันแทง
แกร่งกล้าหนุ่มกระทง
ไม่เคยลี้หนีใจผู้ใด
แรงมาเราก็แรงไป
กัดแก่งแย่งชิงก้อนเงิน
จนพบกับนาย
ผู้มากหลายด้วยบารมีเงิน
ยิ่งใหญ่คับเมือง
ทุกคนต้องก้มหัวมือกุมต่ำ
ฝากตัวรับใช้นาย
เป่าหัวผู้ขวางทางเดินนาย
ส่งไปสู่ความตาย
ชื่อเสียงของฉันเลื่องลือ
ศพแรกผ่านไป
ศพสองศพสามค่อยๆผ่านไป
หลงผิดคิดภาคภูมิใจ
ก่อนเดินมาถึงวันนี้
เด็กโชคร้าย
เขาเห็นนายซื้อขายกัญชา
นายมองแล้วส่งสายตา
ฉันผวาใจตกลงตีน
ไปตายเสียเถิด
หันปืนเข้าหาหัวนาย
เหนี่ยวไกแล้วฉันโล่งใจ
ได้กลิ่นไอของความดีงาม
ฝากตัวรับใช้นาย
เป่าหัวผู้ขวางทางเดินนาย
ส่งไปสู่ความตาย
ชื่อเสียงของฉันเลื่องลือ
ศพแรกผ่านไป
ศพสองศพสามค่อยๆผ่านไป
หลงผิดคิดภาคภูมิใจ
ก่อนเดินมาถึงวันนี้
นี่คือครั้งหนึ่งที่ภูมิใจ
ว่าฉันยังเป็นมนุษย์
หัวใจลอยล่องไปแสนไกล
ขอตกตายด้วยมือตัวเอง
