คำถามเดิมๆในวันที่เหงา
กับห้องเดิมๆในวันที่รักของเรา
ได้จบไปแล้ว
ผิดที่ฉันเองมันไม่เอาไหน
กว่าจะมองเห็นก็เกินฉุดรั้งเธอไว้
มันคือบทเรียนที่ฉันคู่ควรได้รับมัน
และฉันต้องจำเอาไว้
การที่เราต้อง
คิดถึงใครสักคนที่จากไป
ต้องเจอกับตัวแล้วจะเข้าใจ
กับอาการที่เรียกว่าทรมาน
ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
คิดถึงวันที่เรารักกัน
อยากจะบอกว่า
ยังรักเธอมากเท่าไหร่
อยากจะบอกให้เธอได้ยินซ้ำๆ
อยากทำดีกับเธอในทุกๆวัน
อยากจะพูดดังๆ
ขอโทษที่ทำเธอเสียใจ
มารักอะไรกันตอนที่สาย
คนที่ถูกทิ้งก็คือถูกทิ้งจริงไหม
มันคือบทเพลง
ที่ฉันฝากไปให้เธอฟัง
ว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหน
การที่เราต้อง
คิดถึงใครสักคนที่จากไป
ต้องเจอกับตัวแล้วจะเข้าใจ
กับอาการที่เรียกว่าทรมาน
ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
คิดถึงวันที่เรารักกัน
อยากจะบอกว่า
ยังรักเธอมากเท่าไหร่
อยากจะบอกให้เธอได้ยินซ้ำๆ
อยากทำดีกับเธอในทุกๆวัน
อยากจะพูดดังๆ
ก่อนกัลปาวสาน
เพียงอยากจะคืนรักเราสมาน
ยิ่งโศกอุราและทรมาน
นั่งโอดครวญไปไร้เธอและฉัน
เทียบใดมิปานทุกข์ชั่วกัลป์ดับสูญ
คิดถึงกายสัมผัส
ยลกลิ่นเกศาที่หอมละมุน
พระโอษฐ์เธอแย้มและแสนอบอุ่น
แล้วเหตุไฉนไร้เธอร่วมบุญ
แสนจาบัลย์ทุกข์ชั่วกัลป์มิคลาย
การที่เราต้อง
คิดถึงใครสักคนที่จากไป
ต้องเจอกับตัวแล้วจะเข้าใจ
กับอาการที่เรียกว่าทรมาน
ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
คิดถึงวันที่เรารักกัน
อยากจะบอกว่า
ยังรักเธอมากเท่าไหร่
อยากจะบอกให้เธอได้ยินซ้ำๆ
อยากทำดีกับเธอในทุกๆวัน
อยากจะพูดดังๆ
ขอโทษที่ทำเธอเสียใจ
