.....ดนตรี.....

จะให้หัวเราะ หรือว่าร้องไห้

ก็ไม่ ต่างกัน

เมื่อหัวใจฉัน มันพังยับไป

ฉันปลง สังขาร ไขลานหัวใจ

อย่างหมดอาลัย อยู่ไปวันวัน

ปั้นหน้าฝืนยิ้ม ทั้งที่ร้องไห้

น้ำตา ไม่มี

ด้วยรักศักดิ์ศรี ตัวเองนิรันดร์

หัวใจเริ่มท้อ ท้อลงทุกวัน

จนต้องกัดฟัน เพื่อกลั้นน้ำตา

ใคร บ้างจะรู้ใจเรา

ทน ซบเซาเพราะวาสนา

อาภัพพ่อ ที่เคยเลี้ยงมา

โธ่เอ๋ยโชคชะตา

อาภัพรัก อีกซ้ำ

พิโธ่ผู้หญิง นี่เข้าใจยาก

ยากยิ่ง สิ่งใด

หน้าตาสดใส ใจดีหรือดำ

เมื่อวาน บอกรัก ไว้ตั้งหลายคำ

วันนี้กลับทำ ลืมหน้า ตาเฉย

.....ดนตรี.....

ใคร บ้างจะรู้ใจเรา

ทน ซบเซาเพราะวาสนา

อาภัพพ่อ ที่เคยเลี้ยงมา

โธ่เอ๋ยโชค ชะตา

อาภัพรัก อีกซ้ำ

พิโธ่ผู้หญิงนี่เข้าใจยาก

ยากยิ่ง สิ่งใด

หน้าตาสดใส ใจดีหรือดำ

เมื่อวาน บอกรัก ไว้ตั้งหลายคำ

วันนี้กลับทำ ลืมหน้า ตาเฉย