ในวันที่ฝนพรำเธอคิดถึงกันบ้างไหม

ในตอนที่ไม่ได้เจอ

แล้วเธอนั้นเป็นอย่างไร

คนไกลเป็นห่วงเธอ

ฉันกลัวว่าเธอจะไม่สบาย

ร่างกายเธออาจจะหนาว

แต่ขอโอบกอดเธอทางใจ

คุยกันผ่านไมค์

ก็ไม่สุขใจเท่าที่ได้กอดเธอ

อยากเอาแก้มไปชิด

กระซิบเบาๆว่าโคตรคิดถึงเลย

หน้าฝนมันเฉา

อยากกลับไปซบลงตรงที่ตักเธอ

ไม่อยากจะเป็นแบบนี้เลย

อยากหนีฝนพรำไปกอดเธอ

ฉันได้แต่ส่งความคิดถึงล่องลอยไป

พัดไปหาเธอนะคนที่อยู่แสนไกล

ทำไมหน้าฝน

ต้องหนาวต้องเหน็บหนอหัวใจ

ห่มผ้าเป็นสิบผืนก็ยังไม่อุ่นหนอหัวใจ

เนิ่นนานรอวันที่ฉันจะเจอเธอ

ฉันฝันละเมอว่ามีเธอนอนข้างกาย

ตอนนี้กอดหมอนข้าง

แล้วจินตนาเป็นหวานใจ

ถ้าถึงวันนั้นเมื่อไร

จะกอดให้หายคิดถึงเลย

จะกอดให้หายคิดถึงเลย

ในวันที่ฝนพรำเธอคิดถึงกันบ้างไหม

ในตอนที่ไม่ได้เจอ

แล้วเธอนั้นเป็นอย่างไร

คนไกลเป็นห่วงเธอ

ฉันกลัวว่าเธอจะไม่สบาย

ร่างกายเธออาจจะหนาว

แต่ขอโอบกอดเธอทางใจ

คุยกันผ่านไมค์

ก็ไม่สุขใจเท่าที่ได้กอดเธอ

อยากเอาแก้มไปชิด

กระซิบเบาๆว่าโคตรคิดถึงเลย

หน้าฝนมันเฉา

อยากกลับไปซบลงตรงที่ตักเธอ

ไม่อยากจะเป็นแบบนี้เลย

อยากหนีฝนพรำไปกอดเธอ

ยาใจคนไกลก็มีแต่เธอนะคนดี

ขอบคุณที่เติมเต็มในสิ่งที่ฉันนั้นไม่มี

ในเวลาที่อยู่กับเธอ

ตัวฉันนั้นโคตรมีความสุข

อยากหยุดเวลาเอาไว้

ในตอนที่เคียงข้างเธอ

คิดถึงคิดถึงฉันคิดถึงเธอ

เวลามันช้าจังในตอนที่ไม่ได้เจอ

มีคนเป็นหมื่นเป็นล้าน

ก็ยังไม่เทียบเท่าเธอ

ก็เธอคือหวานใจตลอด

อย่าหนีฝนพรำไปกอดใครน๊าเธอ

อย่าหนีฝนพรำไปกอดใคร

ในวันที่ฝนพรำเธอคิดถึงกันบ้างไหม

ในตอนที่ไม่ได้เจอ

แล้วเธอนั้นเป็นอย่างไร

คนไกลเป็นห่วงเธอ

ฉันกลัวว่าเธอจะไม่สบาย

ร่างกายเธออาจจะหนาว

แต่ขอโอบกอดเธอทางใจ

คุยกันผ่านไมค์

ก็ไม่สุขใจเท่าที่ได้กอดเธอ

อยากเอาแก้มไปชิด

กระซิบเบาๆว่าโคตรคิดถึงเลย

หน้าฝนมันเฉา

อยากกลับไปซบลงตรงที่ตักเธอ

ไม่อยากจะเป็นแบบนี้เลย

อยากหนีฝนพรำไปกอดเธอ

ในวันที่ฝนพรำเธอคิดถึงกันบ้างไหม

ในตอนที่ไม่ได้เจอ

แล้วเธอนั้นเป็แบบไหน

คนไกลเป็นห่วงเธอ

ฉันกลัวว่าเธอจะไม่สบาย

ร่างกายเธออาจจะหนาว

แต่ขอโอบกอดเธอทางใจ

คุยกันผ่านไมค์

ก็ไม่สุขใจเท่าที่ได้กอดเธอ

อยากเอาแก้มไปชิด

กระซิบเบาๆว่าโคตรคิดถึงเลย

หน้าฝนมันเฉา

อยากกลับไปซบลงตรงที่ตักเธอ

ไม่อยากจะเป็นแบบนี้เลย

อยากหนีฝนพรำไปกอดเธอ