น้ำไหลจ้น ไหลจ้น จ้น จ้น จ้น จ้น ก้ามทางอุบลผาแต้มสีปูน
สัญญากับแก้มจูนพูน จะมาเอาบุญวันออกพรรษา
อุตส่าห์ตัดชุดไว้รอ แล้วละก็คอยเก้อบ่เป็นท่า
สัญญาบ่เป็นสัญญา อ้ายบ่มาน้ำตาไหลริน
น้ำหมอกย้อย เห็นแต่ฮอยสองเฮาที่เคยหย่าง
สองคนเคยเดินเคียงข้าง ปากอ้ายเว้าจะบ่แปรผัน
จะกอดเก็บใจไว้รอ แล้วละก็เธอลืมเสียงั้น
เสียงน้ำโตนหินสูงชัน อ้ายบ่หันหรือมีสาวใหม่
สาวพิบูลย์มังสาหาร ทรมารหัวใจเหลือเกิน
แก้มน้องที่ขาวเปิ่นเวิ่น อ้ายทำเมินบ่มาสนใจ
คงมีแก้มใหม่กว่าน้อง งามอ่องต่องเขาคงสดใส
สัญญาอ้ายถึงลืมไว อยู่ทางใด๋ยังมีคนคอย
น้ำไหลจ้น ไหลจ้น จ้นจ้นจ้นจ้น จ้นจ้นจ้นจ้น ก้ามทางอุบลผาแต้มสีปูน
เสียงพิณเสียงแคนงานบุญ เขาพากันงานออกพรรษา
ส่วนน้องน้ำตามันไหล คิดฮอดอ้ายไปกับสายธารา
นัดแล้วอ้ายคือบ่มา ลืมสัญญาสาวพิบูลย์ยังรอ
สาวพิบูลย์มังสาหาร ทรมารหัวใจเหลือเกิน
แก้มน้องที่ขาวเปิ่นเวิ่น อ้ายทำเมินบ่มาสนใจ
คงมีแก้มใหม่กว่าน้อง งามอ่องต่องเขาคงสดใส
สัญญาอ้ายถึงลืมไว อยู่ทางใด๋ยังมีคนคอย
น้ำไหลจ้น ไหลจ้น จ้นจ้นจ้นจ้น จ้นจ้นจ้นจ้น ก้ามทางอุบลผาแต้มสีปูน
เสียงพิณเสียงแคนงานบุญ เขาพากันงานออกพรรษา
ส่วนน้องน้ำตามันไหล คิดฮอดอ้ายไปกับสายธารา
นัดแล้วอ้ายคือบ่มา ลืมสัญญาสาวพิบูลย์ยังรอ
