Шөлімді басар сен бе едің кәусар бұлағым?

Үкілі-ай қалқам, үзіле жаздап ұнадың.

Ойда жоқ сәтте оянған албырт сезімді-ей,

Амалым қанша-ей, айта алмай іштен тынамын,

айта алмай іштен тынамын.

Оңаша қалып опасыз жалған бес күннен,

Еншімді-ай жаным, даулаған емен ешкімнен.

Айтатын сөзім тұрса да-ай тілдің ұшында-ей,

Амалым қанша-ей, мылқаудың күнін кештім мен,

мылқаудың күнін кештім мен.

Боларсың сәулем әнімді менің естіген,

Алдыңда сенің мың лаулап тұрып өштім мен.

Күлімдеп қарғам шықсаң да менің алдымнан,

Амалым қанша-ай зағиптың күнін кештім мен,

зағиптың күнін кештім мен.