Wow, wow

To nie do wiary, co my tu mamy

Lubiłem rysować, dziś ostro porysowany

To nie do wiary, co my tu mamy

Nie mówię szyframi, a dalej nierozumiany

Kilku ludzi, a tyle pytań o nie (ey, ey)

Tyle odpowiedzi, a nie wiedzą co jest pięć

Tyle, tyle z dnia na dzień, raczej nie pytam co to stres

Ziomek jedno musisz wiedzieć, nie zagram w żadną z tych gier

Dalej zamieszany w to, a wcale nie prosiłem

Co jest grane, bo wkurwiają tylko jak to jest możliwe

Nie mam siły na tych ludzi (nie mam nie, nie mam nie)

Nie mam siły na tych ludzi

Yeah, co się dzieje, dajesz rady jak mój pies

Którego nie ma już (ey)

Co ty wiesz (ey), co ty, co ty wiesz (wo, wow)

To nie do wiary, co my tu mamy

Lubiłem rysować, dziś ostro porysowany

To nie do wiary, co my tu mamy

Nie mówię szyframi, a dalej nierozumiany

To nie do wiary, co my tu mamy

Lubiłem rysować, dziś ostro porysowany

To nie do wiary, co my tu mamy

Nie mówię szyframi, a dalej nierozumiany

Na psychice kreski, z tobą znajomość to bad trip, a nie bed trip

Miałaś mi rysować plecki, porysowałaś mi łeb bitch

I to jak Picasso, nie Modigliani

Tabula rasa poskładana w origami

Nie było, nie będzie nami, twój obraz jest wyimaginowany

Nie będzie Paris, nie będzie Paris

Nie będzie kary, nie będzie Louis

Nie będzie Zary, nie będzie chmury

Nie będzie pary, nie krzepną rany

Zostaną szramy, mówię szyframi wiem, że nie przepalisz

Nie wpuszczę nikogo do swojej bani

Nie mam siły na tych ludzi, chciałbym ich wymazać

Kiedy już przetarłem szlaki, no to znowu wracam

I tak wiem kto zawsze dla Ciebie najgorszy jest

Ale co ty wiesz, powiedz powiedz co ty wiesz

To nie do wiary, co my tu mamy

Lubiłem rysować, dziś ostro porysowany

To nie do wiary, co my tu mamy

Nie mówię szyframi, a dalej nierozumiany

To nie do wiary, co my tu mamy

Lubiłem rysować, dziś ostro porysowany

To nie do wiary, co my tu mamy

Nie mówię szyframi, a dalej nierozumiany