काय असतं त्या खिडकीच्या पल्याड
नक्की काय बर असतं त्या खिडकीच्या पल्याड
एका चौकटीत सामावलेला आकाश
कि आतमधे बंदिस्त झालेले आपण
तळहातावर मावेल इतका सूर्य
कि अभाळभर पसरलेला चंद्र
खरचं नक्की काय असतं त्या खिडकीच्या पल्याड
बेभान होणारी माणसं
कि जमिनीचा भान ठेवून उंच जाणारे विहंग
आकाशाने उधळलेले रंग
कि आपल्या डोळ्यांना समजणारे चित्र
खरचं नक्की काय असतं त्या खिडकीच्या पल्याड
बंधन झुगारून कोसळणारा पाऊस
कि डोळ्यात बांधलेला अश्रुंचा पूर
आपल्याला समजलेलं जग
कि आपल्या आज्ञानातलं विश्व
खरचं नक्की काय असतं त्या खिडकीच्या पल्याड
पण असं एकांतात बसून पडलेले प्रश्न सुटतील कसे
खिडकीच्या पलीकडे बघायचं
तर एकदा तरी या चौकटीतून बाहेर पडावं लागेल
डोळे उघडून हे अथांग आकाश बघावं लागेल
मग कळेल का आपल्याला
खरचं नक्की काय असतं त्या खिडकीच्या पल्याड
कधी लाटांमधून खळखळणारा हास्य दिसेल
तं कधी हात पसरवून आपल्या बोलावणारा
आपल्याच स्वप्नाच क्षितिज उभं असेल
उंचच-उंच भरारी घ्यायला निळा आभाळ असेल
आणि अंगावर शहारणारा वारा रुचेल
आतातरी कळेल ना आपल्याला
खरचं नक्की काय असतं त्या खिडकीच्या पल्याड
आणि हे सगळं अनुभवायला
डोळ्याची कवाड कधीतरी उघडायला हवी
मनातले गुंते सुटायला आणि वरती पडलेल्या
प्रश्नांची उत्तर शोधायला एकदा तरी
आपल्या या हृदयाची खिडकी उघडायला हवी
तेव्हाच कळेल आपल्याला
कि नक्की काय असतं त्या खिडकीच्या पल्याड
खरचं कळेल आपल्याला
कि नक्की काय असतं त्या खिडकीच्या पल्याड
