Znowu Ty z tej ponurej wieży szarych dni ,

Kradniesz moje serce , musisz być ,

Księciem.

Tylko Ty , mało co i przytaknęłabym ,

Tej rutynie co z miłości drwi ,

Jesteś

Obok mnie , obok mnie , obok mnie , obok mnie.

Zrób co się da , co tylko się da ,

Niech nasza bajka trwa ,

Chcę jak księżniczka z księciem mknąć po niebie.

Przez siedem mórz , gór , ulic i rzek ,

Gdy inni mówią " nie " ,

Będziemy biec do siebie.

Przez ten mur ,

Dziwnych spojrzeń których pełno tu ,

Przez czerwone światła gorzkich słów

Biegnę.

Przez miasta kłamstw

Zmuszeni biec co dnia , by poznać jedną z prawd ,

Ty i ja !

Zrób co się da , co tylko się da ,

Niech nasza bajka trwa ,

Chcę jak księżniczka z księciem mknąć po niebie.

Przez siedem mórz , gór , ulic i rzek ,

Gdy inni mówią " nie " ,

Będziemy biec do siebie.

Rzeczywistość i marzenie

Muszą się wciąż o nas bić.

Naszą bajkę pisz codziennie ,

Skrytą w prozie zwykłych dni.

Zrób co się da , co tylko się da ,

Niech nasza bajka trwa ,

Chcę jak księżniczka z księciem mknąć po niebie.

Przez siedem mórz , gór , ulic i rzek ,

Gdy inni mówią " nie " ,

Będziemy biec do siebie.

Aaa … aaa... aaa...