เวียงจันทน์เวียงใจ
ศิลปิน : แมน มณีวรรณ
โอ้ย... น้อ...ละแหม่น คนงามเอ๋ย
นางเอ๋ยมาสมคำดอกคนเว้า
เขาส่าดอกอีหลี
ว่าสาวลาวโสภี
บุญมีจังมาพ้อ
งามแท้น้อน้องหล่า
สำเนียงจาก็หวานอ่อย
ยามเจ้ายิ้มน้อย น้อย
ยามเจ้ายิ้มน้อย น้อย
เฮ็ดใจข่อยให้เฮียฮวยพุ้นตั๊ว
หล่าเอ๋ย หล่าเอ้ย
นางเอ๋ยพออ้ายมาดอกเห็นเจ้า
บ่อยากต่าวกลับคืนไทย
คือมีแนวมัดใจ
ให้อ้ายอยากอยู่พี้
บ่าวไทยมีใจมั่น
สาวเวียงจันทน์สิเชื่อบ่
คันน้ำของจ้อ จ้อ
คันน้ำของจ้อ จ้อ
สิจับหย่อดอกแผ่นดินใส่กัน
พุ้นตั๊ว พุ้นตั้ว
สวยขาดบาดใจ
เฮ็ดอ้ายหลงใหล
แล้วสาวเวียงจันทน์
สองเฮาคุยกัน
บอกฮักกันด้วยวันสดใส
อยากอยู่กับน้อง
เคียงเนื้อทองไม่จากไปไหน
สร้างรังรักเวียงจันทน์เวียงใจ
กับบ่าวไทยได้บ่สาวลาว
โอ้ย... น้อ...ละแหม่น คนงามเอ๋ย
นางเอ๋ยคันฮักอ้ายคือคำเว้า
อ้ายสิมาเป็นเขยลาว
บอกผู้เฒ่ามาขอแต่งบ่นาน
หล่าเอย
นางเอ๋ยสาวเวียงจันทน์ให้เชื่อมั่น
น้องอย่าหวั่นย้านอ้ายตั๋ว
กลับคืนไทยแต่ตัว
หัวใจอยู่กับน้อง
ให้เจ้าของดอกคอยท่า
ให้สัญญาได้บ่อุ่น
เสร็จธุระฝั่งพุ้น
เสร็จธุระฝั่งพุ่น
มาขอแท้ดอกแน่นอน หล่าเอย...คำเอ๋ย
สวยขาดบาดใจ
เฮ็ดอ้ายหลงใหล
แล้วสาวเวียงจันทน์
สองเฮาคุยกัน
บอกฮักกันด้วยวันสดใส
อยากอยู่กับน้อง
เคียงเนื้อทองไม่จากไปไหน
สร้างรังรักเวียงจันทน์เวียงใจ
กับบ่าวไทยได้บ่สาวลาว
