มันคงไม่เสียอะไร
มันคงไม่เหลืออะไร ให้จำ
ความสุขเหล่านั้น ที่เกิดกับฉัน
มันชั่งเจ็บช้ำข้างใน
มันคงจะไม่มีใคร
ไม่มีคนไหนจะมา เข้าใจ
ว่าความเจ็บช้ำ ที่ยังตอกย้ำ
ในทุกครั้งที่หายใจ
มันคงไม่เสียอะไร
มันคงไม่เหลืออะไร ให้จำ
ความสุขเหล่านั้น ที่เกิดกับฉัน
มันช่างเจ็บช้ำข้างใน
มันคงจะไม่มีใคร
ไม่มีคนไหนจะมา เข้าใจ
ว่าความเจ็บช้ำ ที่ยังตอกย้ำ
ในทุกครั้งที่หายใจ
เเม้ไม่เหลืออะไร
เเม้ความเจ็บช้ำจะกลืนหัวใจ
ความสุขเหล่านั้น เคยอยู่กับฉัน
มันช่างเงียบเหงา
เเม้ฉันจะล้มลงไป
ในตอนสุดท้ายฉันจะไม่ตาย
ฉันจะเริ่มใหม่ ฉันจะข้ามไป
ตราบที่ฉันยัง หาย ใจ
