uyandı şehir
yürek dağladı kara haber
şafak vakti titredi gökyüzünde bu yıldızlar
topraklar inletti anne duası
kırıldı umutlar, sel oldu gözyaşlar
enkazın kötü kokusu şehrimi sardı
bundan nasıl büyük bir acı var
bir anda çöktü dünya
yıkıldı masum evler
kucakladı enkaz, acının hüznüyle çığlıkları
gözlerde hüzün yürekte yangın
hava soğuk kimse üşümedi
çığlık çığlık kıyamet ortasında
o gece büyüdü şehirde ki bütün çocuklar
karanlıkla çevrili masumiyetin uykusuna dalan şehir
çocukların mı kayıp ?
yavruların mı kayıp ?
uyan uyan uyan
kuşlar sustu yüreğimde hüzün serildi
acılar dans etti, gözyaşlarım sel oldu
gecenin karanlığında yitip giden umutlar gibiyim inan
(inan)
kırılan kalplerde birer yara açtı
enkazın altında kaybolan masum yüzler binler gitti
acının kokusu tenimde, kırgınlığımı hatırlat bana
hüzünlü anılar, dolu sokaklar
acının ve sevginin izlerini taşıyan her şey var burda
gel gör bak
seni nasıl özledim
gel gör bak
sizi nasıl özledim
gel gör bak
yüreğim dayanmaz artık
gel gör bak
bu yarayı beraber sardık
gel gör bak
(seni nasıl özledim)
gel gör bak
(sizi nasıl özledim)
gel gör bak
(yüreğim dayanmaz artık)
gel gör bak
(bu yarayı beraber sardık)
