เสียงของคำว่ารัก เธอคงไม่เข้าใจ
ใช้แววตาอย่างไร เธอคงไม่รู้
ทำได้เพียงห่วงใย ในวันที่เธอไม่อยู่
แม้ลึกๆจะรู้ ว่าเธอมีใคร
วันที่เธอปล่อยมือ ใจฉันเองแทบบ้า
ร้องเรียกเธอ จนน้ำตาไม่เหลือสักหยด
อย่าทิ้งฉันไปได้ไหมอย่าทำอย่างนี้ได้โปรด
ทั้งหัวใจของหมา มันมีแค่ห้องเดียว
มีให้คนที่รัก คนๆเดียวเท่านั้น
แม้ว่าโดนปล่อยทิ้ง ยังคงรอคอยนับวัน
คนที่มันรักจะกลับมา เหมือนเคย
วันที่เธอปล่อยมือ ใจฉันเองแทบบ้า
ร้องเรียกเธอ จนน้ำตาไม่เหลือสักหยด
อย่าทิ้งฉันไปได้ไหมอย่าทำอย่างนี้ได้โปรด
โว้...โอ....
ทั้งหัวใจของหมา มันมีแค่ห้องเดียว
มีให้คนที่รัก คนๆเดียวเท่านั้น
แม้ว่าโดนปล่อยทิ้งยังคงรอคอยนับวัน
คนที่มันรักจะกลับมา เหมือนเคย
เพราะว่าใจของหมา มันมีแค่ที่เดียว
เว้นว่างใจเอาไว้ คนๆเดียวเท่านั้น
แม้ว่าจะถูกทิ้ง ยังคงรอคอยสักวัน
คนที่มันรักจะกลับมาที่เดิม
แม้จะเจ็บแค่ไหนปวดร้าว ก็ช่างมัน
แค่ได้ยืนข้างคนที่รัก ก็พอ
