เผลอใจ ใฝ่ปอง

จึงหมอง หม่น

เสียดายที่เกิด มาจน

สู้ทน ฟังคำ เย้ยมา

เสียดสี ทิ่มแทง ในใจ

ผลักไส ให้ไปไกลตา

ค่ามี ก็เพียง ดอกหญ้า

เจ้าดอกฟ้า งามเด่น

รักจริง จากพี่ ชาวดิน

ยุพิน จึงมอง ไม่เห็น

ชื่นชม ชาวฟ้า

ใช้เงินตรา เช้า เย็น

เจ้าเพลิน หลงเล่น

เอารักเซ่น เงินตรา

..ดนตรี..

ซักวันเจ้าคง

คิดถึง พี่

คิดถึงรักเก่าเรามี

เจ้าพลี รื่นรมย์ สมอุรา

พรอดรัก กันเพียง ลำพัง

ต่างหวัง เคียงชีวา

สี่ปี ไม่มี คุณค่า

วาสนา พี่ต่ำ

คิดหา คนช่วย ปลอบใจ

นี่ไฉน แผลใจ ลุกลาม

รักต้อง ติดลบ

เมื่อได้พบ คนงาม

ปวดใจ เช้าค่ำ

ครวญ รักคร่ำ ก่อนเอย

.........

ซักวันเจ้าคง

คิดถึง พี่

คิดถึงรักเก่าเรามี

เจ้าพลี รื่นรมย์ สมอุรา

พรอดรัก กันเพียง ลำพัง

ต่างหวัง เคียงชีวา

สี่ปี ไม่มี คุณค่า

วาสนา พี่ต่ำ

คิดหา คนช่วย ปลอบใจ

นี่ไฉน แผลใจ ลุกลาม

รักต้อง ติดลบ

เมื่อได้พบ คนงาม

ปวดใจ เช้าค่ำ

ครวญ รักคร่ำ ก่อนเอย

MOF pichitdara