..รักเคยพัดผ่านมา
แล้วลับลาดั่งลม
ทิ้งเพียงความขื่นขม อยู่ในใจ
เฝ้ารอใครสักคน
เมื่อสายลมพัดมาใกล้
อาจเจอใครสักคน ที่ไม่ผ่านเลย
เพียงสายลมแผ่วๆ ทำให้ใจสั่นๆ
เธอคนนั้น เหมือนคนในฝันของใจ
เพียงสายตาตรงกัน ทำให้ใจไหวๆ
อยากจะรักอีกครั้งได้ไหม ฮึมๆ
สายลมแห่งรักพัดมา
ขอจงอย่าพารักไป
อย่าพัดให้เธอ
ห่างไกลให้เราห่างกัน
หากลมได้ยินหัวใจ
ขอจงเมตตาบ้างสักครั้ง
ให้รักได้อยู่คู่กัน
ให้เธอได้อยู่คู่ฉันตลอดไป
หัวใจที่ขาดรัก เหมือนฟ้าที่ขาดดาว
ทุกค่ำคืนเงียบเหงา และอ้างว้าง
ได้เจอเธอวันนี้ เหมือนดังปาฏิหาริย์
ฟ้าบันดาลให้รักมาเกิดกลางใจ
เพียงสายลมแผ่วๆ ทำให้ใจสั่นๆ
เธอคนนั้น เหมือนคนในฝันของใจ
เพียงสายตาตรงกัน ทำให้ใจไหวๆ
อยากจะรักอีกครั้งได้ไหม ฮึมๆ
สายลมแห่งรักพัดมา
ขอจงอย่าพารักไป
อย่าพัดให้เธอ
ห่างไกลให้เราห่างกัน
หากลมได้ยินหัวใจ
ขอจงเมตตาบ้างสักครั้ง
ให้รักได้อยู่คู่กัน
ให้เธอได้อยู่คู่ฉัน ตลอดไป
...ดนตรี...
...สายลมแห่งรักพัดมา
(สายลมแห่งรัก)
ขอจงอย่าพารักไป
(อย่าพารักไป)
อย่าพัดให้เธอ
ห่างไกลให้เราห่างกัน
หากลมได้ยินหัวใจ
(ฮูได้ยินหัวใจ)
ขอจงเมตตาบ้างสักครั้ง
(เมตตาสักครั้ง)
ให้รักได้อยู่คู่กัน
ให้เธอได้อยู่คู่ฉัน
ตลอดไป
ให้รักได้อยู่คู่กัน
ให้เธอได้อยู่คู่ฉัน
ตลอดไป...
