คนไม่มีแฟน
ก็เหมือนเพลงที่มีแค่ทำนอง
ขาดอีกคน ที่เป็นคำร้อง
มาเติมทำนอง ชีวิตให้เต็ม
ขาดคนร่วมฝัน
แลกเงินด้วยงาน เหงื่อเม็ดเค็มเค็ม
ให้เจ้านาย น้ำเสียงเข้มเข้ม
ชี้นิ้วสั่งงาน อย่างนั้น อย่างนี้
ไม่รู้ว่าเธอ
เคยรู้สึกคล้าย คล้ายกันหรือไม่
ชีวิตลูกจ้าง ห่างบ้านมาไกล
แบบว่าเดียวดาย บ่อยไหมคนดี
ทำงานไม่ไกล
เจอหน้าทักทาย ตามฟอร์มทุกที
แต่จริงจริง แล้วลุ้นเต็มที่
ชาตินี้จะมี โอกาสบอกไหม
อยากมีเธอเป็นแฟน
อยากเดินควงแขนกับเธอคนที่โดนใจ
อย่างน้อย ยามเหงา
ยังพอมีคนโทรคุยได้
ถามทุกข์สุข ให้กำลังใจ
เป็นอะไร ที่เข้าใจกัน
ก็เลยอยาก มีเธอเป็นแฟน
หากได้ควงแขน กับเธอคงสุขดังฝัน
เฝ้าแอบมองเธอ
พอลืมเหงา ไปวันวัน
ประสา คนคุ้นหน้ากัน
ที่เธอไม่รู้ ความจริงบ้างเลย
หากเธอเข้าใจ
ชีวิตเดียวดาย ของคนไกลบ้าน
แค่หัน มาสบตากัน
สักครั้งต่อวัน แทนการเฉยเมย
หรือเธอจะให้
โอกาสเลขหมาย สร้างความคุ้นเคย
โทรมาฟัง ถ้อยคำเชยเชย
ที่ใช้เฉลย ทุกอย่างในใจ
อยากมีเธอเป็นแฟน
อยากเดินควงแขน กับเธอคนที่โดนใจ
อย่างน้อย ยามเหงา
ยังพอมีคนโทรคุยได้
ถามทุกข์สุข ให้กำลังใจ
เป็นอะไร ที่เข้าใจกัน
ก็เลยอยาก มีเธอเป็นแฟน
หากได้ควงแขน กับเธอคงสุขดังฝัน
เฝ้าแอบมองเธอ
พอลืมเหงา ไปวันวัน
ประสา คนคุ้นหน้ากัน
ที่เธอไม่รู้ ความจริงบ้างเลย
เฝ้าแอบมองเธอ
พอลืมเหงา ไปวันวัน
ประสา คนคุ้นหน้ากัน
ที่เธอไม่รู้ ความจริงบ้างเลย..
