တာဝတႎသာက
နတ္သမီးေလးတစ္ပါး
နတ္သက္ေႂကြကာ
ျမန္မာျပည္မွာလူျဖစ္ၿပီးေတာ့
ေမြးဖြားလာတယ္
ဣေျႏၵပိုင္ရွင္ယဥ္ေက်းမူနဲ႔
သူ႔အလွေတြရယ္
ျမင္လွ်င္ျမင္လွ်င္ ျမင္ခ်င္းဘဲကြယ္
ခ်စ္မိေစတယ္
ကိုယ္ႏွလံုးသားက
လက္ညိဳးထိုးျပခဲ့တယ္
ရည္မွန္းထားတဲ့
အခ်စ္ပန္းေကာင္းတစ္ပြင့္မို႔ကြယ္
ဆြတ္ခူးလက္ကမ္းလွမ္းၾကံရြယ္
ေႂကြပါေတာ့ကြယ္
ေပေပေတေတ ေနပစ္ခဲ့သမွ်
တို႔ုျပဳျပင္မယ္
အိမ္ရာထူေထာင္အတည္တက်ျဖစ္ဖို႔
ႀကိဳးစားခ်င္တယ္
ကိုယ္ၾကင္နာသူ ကိုယ့္ရည္းစားေလး
တင့္တင့္တယ္တယ္
လူပံုအလယ္မွာ မ်က္ႏွာပန္းလွဖို႔
တို႔စြမ္းေဆာင္မယ္
သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔
အေပ်ာ္ပါးလည္းေလွ်ာ့ပါ့မယ္
အိမ္ၿမဲပါ့မယ္
သန္းေခါင္ညဥ့္နတ္လမ္းထြက္မလည္
အရင္တုန္းကအခ်ိဴးမ်ိဳးျပင္ကာ
လိမၼာပါ့မယ္
ၾကင္နာသူကို ရည္မွန္းႀကိဳးစား
စြမ္းအားေတြရယ္
ဓူဝံၾကယ္ကို ေတာင္ဘက္အရပ္သို႔
ေရႊ႕ပစ္လိုက္ႏိုင္တယ္
နာမည္ေက်ာ္တဲ့သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္
မဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္
ပင္လယ္ျပင္ကို ျပာက်တဲ့အထိ
မီး႐ွိဳ႕ႏိုင္တယ္
ညာလက္ရံုးနဲ႔
တည္ေဆာက္ရမဲ့ဘဝရယ္
ဘယ္လကိရံုးနဲ႔
ကိုယ္သိမ္းပိုက္မယ့္အခ်စ္ရယ္
ေယာက်ားေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕သစၥာနဲ႔
ၾကင္နာပါ့မယ္
သူရယ္ကိုယ္ရယ္ေရွ႕သြားေနာက္လိုက္
ဆံထံုးနဲ႔ေသွ်ာင္နဲ႔
အိမ္သူၾကင္ေဖာ္
ႏွစ္ေယာက္တည္းသီးသန္႔
ျဖစ္တဲ့အခါမယ္
သူသူငါငါ ေရလဲသံုးတဲ့
စကားေလးကိုကြယ္
အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္
ထပ္တလဲလဲမက
ေျပာေျပာေနမယ္
ဒီေလာကနဲ႔
အလြန္ေဝးတဲ့အရပ္တစ္ခုမယ္
သမၼာက်မ္းထဲက
ကဘမၼာဦး သမီးရည္းစားလို
ႏွစ္ေယာက္တည္းနဲ႔
ကိုယ့္ရဲ႕တိုင္းျပည္ကို
ထူေထာင္ၾကမယ္
