Ღობეს ღობავდა ბერი კაცი, ღიღინ-ღიღინით
Მერე ჩამოჯდა თვალხილული პირზე ღიმილით
Მოასვენა გადაღლილი ძველი სხეული
Და ასე დარჩა ქანდაკებად გადაქცეული
Მოასვენა გადაღლილი ძველი სხეული
Და ასე დარჩა ქანდაკებად გადაქცეული
Მიწა იყო მიწად იქცა, Მოგონებად გადაიქცა
Ასეთია თურმე წუთისოფელი
Მიწა იყო მიწად იქცა, Მოგონებად გადაიქცა
Ასეთია თურმე წუთისოფელი
Ნაზიარები შენდობილი, ზეცამ საკურთხად
Კიდევ ერთი ბერი კაცი დაისაკუთრა
Დრო ისევ ივლის უსასრულოდ, განუზომავი
Დრო ის იყოს, რომ არ გვამყოფოს შეუნდობარი
Დრო ისევ ივლის უსასრულოდ, განუზომავი
Დრო ის იყოს, რომ არ დაგვტოვოს შეუნდობარი
Მიწა იყო მიწად იქცა, Მოგონებად გადაიქცა
Ასეთია თურმე წუთისოფელი
Მიწა იყო მიწად იქცა, Მოგონებად გადაიქცა
Ასეთია თურმე წუთისოფელი
Მიწა იყო მიწად იქცა, Მოგონებად გადაიქცა
Ასეთია თურმე წუთისოფელი
Მიწა იყო მიწად იქცა, Მოგონებად გადაიქცა
Მიწა იყო მიწად იქცა, Მოგონებად გადაიქცა
Მიწა იყო მიწად იქცა, Მოგონებად გადაიქცა
