Μπαινω στην σχολικη μου αιθουσα φορω στα ματια γαζες
Γνωριμες οι εφηβικες σας φατσες
Σκαστε
Βγαλτε ενα μολυβι και γραφτε μια νεα εκθεση
Περιγραψτε τον θανατο που φοβαστε
Τωρα γιατι δεν γελατε
Η κιμωλια μου φωτιζει την σεληνη
Η μαγισσα μου το μυαλο μου κατευθυνει
Κρατα το μελλον στο λευκο της κομποσκοινι
Κρατω το μελλον του ραπ και αυτοι δεν βλεπουν πολλα
Γιαυτο δεν βλεπουν καλα
Και αυτοι δεν ξερουν πολλα
Και δεν με ξερουν καλα
Δεν ειδανε ποτε απο τα παιδικα μου γυαλια
Δεν γαμιεται λεω
Πιστεψα πως γραφω παραμυθια
Το ειπα στα παιδια με κοιταξαν με υφος
Με ειπαν παραμυθιασμενο
Γαμω την νοημοσυνη σας
Το ξερω
Εχω καψει το κεφαλι μου στην μουσικη που κανω λες και φταιω
Αναγκαστηκα με εχω δωρισει ολοκληρωτικα σε αυτο το γαμημενο ραπ και σημερα θα παρω αυτο που θελω
Υστερα απο αυτο θα ηρεμησω
Η ολοκληρωση μου ειναι η χαρα μετα το μισος
Χαρα μετα το μισος
Κρατα αυτη την φορα μια φορα θα στη θυμισω
Γραφω για εκδικηση για οσα μου πηραν πισω
Κανω τα φτερα μου αγκωνες να με κρατησω
Μπαινω στην σπηλια να με αναστησω
Αντε και γαμησου
Χαρηκα μα αντε και γαμησου
Θα ειμαι καλυτερος ανθρωπος αν γυρισω
Μα δεν γυρναω
Στο χωμα μπαινω σπαω
Το μνημα με κραταει και το κραταω
Λουλουδια γυρω γυρω να θυμιζουνε πως ημουν ο καλυτερος
Και εγω νεκρος τα ακουω και ξερναω
Τον θανατο φοβαμαι απο παιδι μετα γελαω θα το λεω
Σαν εφηβος θυμαμαι στο μαξιλαρι να κλαιω
Και ολα τελειωνουνε εδω
Ολοι θα πεθανουμε αλλο ενα πρωινο αμελητεο
Να με θυμασαι την επομενη
Ημουν πολυ παιδι ακομη
Οχι
Να με ξεχασεις την επομενη
Με λενε Νικολα και συγγνωμη
7.000 κασες
Αλλη μια μερα μου κοστολογουν ανασες
Στο παραμιλιτο μου φωναξα που νασαι
Ακου και σκασε
Ακου και σκασε
7.000 κασες
Αλλη μια μερα μου κοστολογουν ανασες
Στο παραμιλιτο μου φωναξα που νασαι
Ακου και σκασε
Ακου και σκασε
Μπαινω στην σχολικη μου αιθουσα φορω στα ματια γαζες
Αγνωστες οι εφηβικες σας φατσες
Σκαστε
Βγαλτε αναπτηρα και βαλτε φωτια στην εκθεση
Δεν θα πεθανουμε ποτε να το θυμαστε
Ειναι επειδη αναστηθηκαμε στον παγο
Οτι δεν φανταζεστε πλεον στεκω στον βραχο
Ενοχλητικοι ρωταν αν κατι νεο γραφω
Δεν θελουνε ραπ
Θελουνε νεο βαλς και φαλκο
Θελουν ξανα τα ιδια πραγματα
Να περναν καλα που μειωνω τον εαυτο μου
Που σκοτωνω το εγω μου για χειροκροτηματαδεισμα
Να τους δω στο δρομο να τους πω Νικολας χαρηκα
Δεν τους αφηνω επιλογη
Οι πιο μεγαλοι ραπερς στην αναπνοη μου τρεμουν
Δυο μονοπατια για τα δυο στη σιγη
Η θα πουν εισαι το μελλον
Η θα πουν πως δεν με ξερουν
Μα εγω διαλεγω πως παιζω σαυτο το χαλι
Τους κοιταω και κοιταν απο την αλλη
Με κοιταν τους κοιταω και κοιταν απο την αλλη
Αυτη ειναι η διαφορα μας και ειναι διαφορα μεγαλη
Απο το μηδεν μεχρι το δεκα
Δεν προλαβαινω με βηματα ενα ενα
Δεν προλαβαινω λογικα
Ειπα να παιξω τελικα ωσπου να πεσω τις πατημασιες μου μετρα
Αυτο το ραπ γενναει κεντα
Ματωσα την τραπουλα
Και η μανα βλεπει χρωμα
Μου λεει Νικολα εισαι το μελλον απο τωρα
Και ειναι νωρις ακομα
Μα τους εχω απο τωρα
Κρυψε με να μην χαθω
Πεισε με να μην σε δω
Πισσα και λευκο καπνο ως τον ουρανο
Τι να φοβηθω ζουμε σε μελλον νηστικο
Ελα μην αφησουμε τον γιο σου ορφανο
Και καθε μερα ειναι μια κασα
Και ειναι ολοι μονοι τους και εδω δεν εχει ομαδα
Και το πρωι θα δωσουμε ονομα στην καυλα
10.000 θαμμενοι θα καιν την Ελλαδα
7.000 κασες
Αλλη μια μερα μου κοστολογουν ανασες
Στο παραμιλιτο μου φωναξα που νασαι
Ακου και σκασε
Ακου και σκασε
7.000 κασες
Αλλη μια μερα μου κοστολογουν ανασες
Στο παραμιλιτο μου φωναξα που νασαι
Ακου και σκασε
Ακου και σκασε
