Cavanliğim çirağ kimi söndü getdi

Talehimin üzü mennen döndü getdi

Kerem mecnun birer birer öldü getdi

Bir men qaldim sevenlerin sırasında

10 il keçir ayriliğmizdan

Dağ qoydugun il

Sennen gözelleri unuduldu

Mennen cavanlari bitib tukendi

Dön bir bax tarixe

Ne mecnun bu qeder tab getirdi

Ne kerem bu qeder dozdu

Gülleboran etdiker sevenlerin ordusunu

Aşiqlerin ureyine sixdilar ayrılığın amansız gullesini

Çoxlu qan itirdiyinden yaşamadi yarali esgerler

Ne mecnunu ne keremi nede ferhadi qaldi

Yaram ağir olsada bir men qaldim

sevenlerin ordusunda bir men

Qaldim qalmasina ama

Sennen sonra hesret qaldim herşeye

Hesret qaldim geceleri ərkez kimi vaxtinda yatib

Sabahlari ərkez kimi vaxtinda oyanmağa

Hesret qaldim şellenmeye gülmeye

Hesretinnen her gün ölub dirilerken

Hesret qaldim birdefelik ölmeye

Bezen şüphe edirem üreyimin daş olmadığina ki

Bu şeherde her sey deyişildi

Ne o Köhne binalar qaldi

Ne o Köhne sevdalar

Ne temannasiz yoldaşliqlar

Ne pulun işlemediyi dostluqlar

İller su kimi axib getdi

Sende daxil olmaqla her şey deyişildi

Ve bir heqiqetdir ki bu

Ilk gunde ki kimi eşqine sadiq heç deyişmeyen

Bir men qaldim sevenlerin ordusunda

Bir men, bir men qaldim, bir men