มันผิดที่คนอย่างฉันนั้นมันไม่คิดจะสนใจ
หมดสิทธิ์จะบอกว่ารักในวันที่เธอนั้นหายไป
มันผิดที่คนอย่างฉันนั้นดีแต่ทำให้ช้ำใจ
และนั่นก็คือเหตุผลที่คนอย่างฉันไม่เหลือใคร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
เคยมั่นใจว่าเหนือกว่า
ไพ่ในมือฉันสวยกว่า
เธอหายไปเดี๋ยวก็หวนมา
แต่ว่าความเป็นจริงมันช่างสวนทาง
ที่ผ่านเลยไป
ไม่เคยเอาใจแลก
เธอเป็นคนดี ก็แค่ในวันแรกเจอ
พอรู้ตัว ก็สายไป
มีเราคนเดียว ที่หายใจในมุมเดิม ๆ
ที่ยังเคยได้เจอ
วันที่ไป
ไม่ได้ตั้งใจไล่เธอ
เพิ่งรู้เธอดี มากมายต่าง
ๆ และเพิ่งรู้ตัวเอง
ว่าทำตัวห่าง ๆ
ขนาดมีเธอก็ยังไปบอกชอบใคร
บอกเธอไม่มีเวลา
แต่มีเวลาไปนอกใจ
ฉันมันเลว
ฉันมันเลว
ฉันมันเลว
มันผิดที่คนอย่างฉันนั้นมันไม่คิดจะสนใจ
หมดสิทธิ์จะบอกว่ารักในวันที่เธอนั้นหายไป
มันผิดที่คนอย่างฉันนั้นดีแต่ทำให้ช้ำใจ
และนั่นก็คือเหตุผลที่คนอย่างฉันไม่เหลือใคร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
ไม่เห็นโลงศพ
คงไม่หลั่งน้ำตา
วันนี้เพิ่งเข้าใจ
ในวันเธอไปไม่ล่ำลา
เพิ่งได้เห็นน้ำตา
ลูกผู้ชาย
เพราะเป็นลูกผู้ชาย
ที่ไม่มีปัญญา
รักษาใคร
ให้อยู่นานนาน
รู้ตัวเอง ว่าเป็นคนพาลพาลไม่เคย
เทคแคร์ เหมือนในวันวาน
รักเรา
ก็เหมือนกาแฟที่มันไม่มีน้ำตาล
เคยรำคาน
ที่เธองี่เง่า
เพิ่งรู้ว่ามันดีกว่าวันที่ไม่มีเรา
ในวันที่เศร้า
หันไปไม่เจอกลางคืนยังเผลอ
ไปกอดโดยไม่มีเงา
หมดแรงใจ
หมดอาลัยตายอยากน้ำตาตกในเหมือนกับมีใครมาตายจาก
เพิ่งรู้ ว่าใครเป็นคนสำคัญ
ไม่ผิดที่ใคร
มันผิดที่คนอย่างฉันนั้นมันไม่คิดจะสนใจ
หมดสิทธิ์จะบอกว่ารักในวันที่เธอนั้นหายไป
มันผิดที่คนอย่างฉันนั้นดีแต่ทำให้ช้ำใจ
และนั่นก็คือเหตุผลที่คนอย่างฉันไม่เหลือใคร
มันผิดที่คนอย่างฉันนั้นมันไม่คิดจะสนใจ
หมดสิทธิ์จะบอกว่ารักในวันที่เธอนั้นหายไป
มันผิดที่คนอย่างฉันนั้นดีแต่ทำให้ช้ำใจ
และนั่นก็คือเหตุผลที่คนอย่างฉันไม่เหลือใคร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
มันก็สมควร
