ใกล้ เกินกว่า
ที่จะพูดคำใดๆออกไป
มันใกล้เกินกว่า
จะมองเห็นใคร
เมื่อเราใกล้จน
อยากจะหยุดหายใจ
มันใกล้จน
มีแต่เธอกับฉัน
วันนี้เท่านั้น
อาจเป็นเพราะว่าเธอ
บังเอิญได้เจอฉัน
อาจเป็นเพราะว่าเรา
บังเอิญอยู่ด้วยกัน
เพราะเธอยังไม่เคย
ได้รู้มันเป็นยังไง
และฉันไม่เคยเข้าใจ
ถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น
ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง
วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ
วันนั้นเธอยังไม่เคย
ฉันก็ยังไม่เคย
ไม่รู้มันเป็นยังไง
จะหยุดตัวเองทำไม
เมื่อเราใกล้จน
อยากจะหยุดหายใจ
มันใกล้จน
มีแต่เธอกับฉัน
วันนี้เท่านั้น
ก็เข้าใกล้จนไม่ทันระวัง
การที่เเอบรักคุณ
นี้มันงานประจำ
มันไม่มีรูปเเบบ
หรือว่านามประธรรม
ต่อให้ใครหน้าไหน
เอาตังมาวางผมก็ไม่ยอม
เพราะผมรักคนเดียวก็พอ
ไม่จำเป็นต้องรอ
ใครที่มาเเย่งไป
ต่อให้เขามีหลุยส์วิตตอง
หรือว่าทองทั้งกอง
ผมก็ไม่ยอมให้เค้ามาเเย่งไป
เเต่ผมก็จะรักคุณนะครับ
ถึงยังไงก็จะรัก
เพราะว่าคุณคือนางฟ้าในดวงใจ
ถ้าไม่ได้เจออีกสักพัก
สันจะชักเเทบจะกลืน
เเทบจะกินมันก็ไป
อาจจะฟังดูมันบ้า
อย่ามองหน้าผม
เพราะอ่อร้าคุณมันจ้า
ถ้าอยู่ใกล้คุณผม
จะบอกออกไปว่า
ผม รัก คุณ
ทางเดินสองทาง
เราคงต้องตัดสินใจ
เราจะไปทางไหนกันดี
จะอยู่ หรือไป
ก็เข้าใกล้จนไม่ทันระวัง
การที่เเอบรักคุณ
นี้มันงานประจำ
มันไม่มีรูปเเบบ
หรือว่านามประธรรม
ต่อให้ใครหน้าไหน
เอาตังมาวางผมก็ไม่ยอม
เพราะผมรักคนเดียวก็พอ
ไม่จำเป็นต้องรอ
ใครที่มาเเย่งไป
ต่อให้เขามีหลุยส์วิตตอง
หรือว่าทองทั้งกอง
ผมก็ไม่ยอมให้เค้ามาเเย่งไป
เเต่ผมก็จะรักคุณนะครับ
ถึงยังไงก็จะรัก
เพราะว่าคุณคือนางฟ้าในดวงใจ
ถ้าไม่ได้เจออีกสักพัก
สันจะชักเเทบจะกลืน
เเทบจะกินมันก็ไป
อาจจะฟังดูมันบ้า
อย่ามองหน้าผม
เพราะอ่อร้าคุณมันจ้า
ถ้าอยู่ใกล้คุณผม
จะบอกออกไปว่า
ผม รัก คุณ
