Një milion arsye,

po të kisha unë,

nuk do të doja kurr,

si doja dikur.

S'munde të më thoje fjalë lamtumirë,

se ti ike shpejt,

për një tjetër jetë,

ti nuk je aty se,

nuk je si ti e do.

Dhe unë zgjohem në mëngjes,

sikur jam me ty,

dërgoj lutje lart në qiell,

por nuk vijnë aty.

Dhe sa herë kujtimet gjej,

veten e gënjej,

unë e gënjej,

por ty s'të kthej.

Ai shtrat pa ty gjithmon,

do mbetet bosh,

se nuk shtrihem dot,

dhe po fle në tokë.

Në mermer të ftohtë,

unë kokën e mbështes,

e gjej qetësi,

se vij tek ti.

Dhe unë zgjohem në mëngjes,

sikur jam me ty,

dërgoj lutje lart në qiell,

por nuk vijnë aty.

Dhe sa herë kujtimet gjej,

veten e gënjej,

unë e gënjej,

por ty s'të kthej.

Dhe unë zgjohem në mëngjes,

sikur jam me ty,

dërgoj lutje lart në qiell,

por nuk vijnë aty.

Dhe sa herë kujtimet gjej,

veten e gënjej,

unë e gënjej.

Dhe unë zgjohem në mëngjes,

sikur jam me ty,

dërgoj lutje lart në qiell,

por nuk vijnë aty.

Dhe sa herë kujtimet gjej,

veten e gënjej,

unë e gënjej,

por ty s'të kthej.

Një milion arsye,

po të kisha unë.