ในโลกของฉันในวันที่ไม่มีเธอ

ไม่มีโชคสองฉันมีเเต่วันที่เงียบเหงา

อยุ่ในโลกที่เคว้งคว้าง เปิดเพลงเดิมที่เคยฟัง

ได้เเต่หวังซักวันเธอจะคืนย้อนมา

อากาศมันหนาวหรือฉันเเค่เหงา

มันเป็นเเบบนี้ทุกคืนวันเสาร์

เธอคิดถึงฉันหรือคิดถึงเขา

เธอจะเป็นอย่างไรสบายดีหรือป่าว

ยังคิดถึงการกลับมาอยู่เรื่อยไป

ไม่ว่าใด ฉันก็ยังคิดถึงเธอ

ในหัสเดิมเคยรักยังไงก็รักอย่างนั้น

เเต่ฉันไม่เคยเปลี่ยน ในใจยังคงรักเธอ

ในหัสเดิมเคยรักยังไงก็รักอย่างนั้น

เเต่ฉันไม่เคยเปลี่ยน เเม้ว่าเธอจะไม่มีวันกลับมา

รถไฟขบวนความฝัน สถานีต่อไปคือความหลัง

ไม่ค่อยเข้าใจอะไรในตัวฉัน

เป็นได้เพียงเเค่คนในความหลัง

รักอย่างไรก็รักอยู่อย่างนั้น

ไม่ได้โทษดินโทษฟ้า

หรือโทษทวยเทพบนสวรรค์

เธอก็อนไลน์ ฉันก็ออนไลน์

เห็นเเค่จุดสีเขียว เธอกับฉันไม่เกี่ยวกัน

คิดถึงฉันสักครั้ง เมื่อไม่ได้คิดถึงไค

ทำตัวตามสบายเเล้วเจอกันในความฝัน

เป็นคน ๆ หนึ่งที่ไม่เคยซึ้งอะไร

จนมาวันหนึ่งฉันได้มาเจอกับเธอ

ยังคิดถึงการกลับมาอยู่เรื่อยไป

ไม่ว่าใด ฉันก็ยังคิดถึงเธอ

ในหัสเดิมเคยรักยังไงก็รักอย่างนั้น

เเต่ฉันไม่เคยเปลี่ยน ในใจยังคงเหมือนเดิม

ในหัสเดิมเคยรักยังไงก็รักอย่างนั้น

เเต่ฉันไม่เคยเปลี่ยน เเม้ว่าเธอจะไม่มีวันกลับมา

หายใจเเต่ก็ยังคงอยู่ในหัวใจ

ไม่ว่าเธอจะอยู่เเห่งหนใด

ฉันก็ยังคิดถึงเธออยู่เสมอ

หายใจ ออกมาเป็นไอ วาดหัวใจ

บนกระจกหน้าต่างข้างรถไฟ

เขียนชื่อฉันกำกับเอาไว้ emptyeye

ยังคิดถึงการกลับมาอยู่เรื่อยไป

ไม่ว่าวันใดฉันก็ยังคิดถึงเธอ

ในหัสเดิมเคยรักยังไงก็รักอย่างนั้น

เเต่ฉันไม่เคยเปลี่ยน ในใจยังคงเหมือนเดิม

ในหัสเดิมเคยรักยังไงก็รักอย่างนั้น

เเต่ฉันไม่เคยเปลี่ยน เเม้ว่าเธอจะไม่มีวันกลับมา