Φθινόπωρο στον έρωτα

απόψε ανατέλλει

αρισμαρί και μέλι

μύρισαν τα βουνά

κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός

το χώμα το βρεγμένο

σαν κάρβουνο αναμμένο

η ομορφιά πονά.

Φιλί γυρεύω του ουρανού

κι αυτός μου δίνει στάχτη

μα απ′ της καρδιάς τ' αδράχτι

σαν θέλω να κοπείς

σαλεύουν τα πορτόφυλλα

κι η κλειδωνιά γυρίζει

αέρας μου σφυρίζει

αν έρθεις, μην αργείς.

Γδύσου κι από τα μάτια μου

πάρε νερό και πλύσου

ο χωρισμός θυμήσου

είναι χειμωνανθός

τη λύπη την κατοίκησα

σε νύχτα και σε μέρα

σ′ αφήνω στον αέρα

για να σε βρω στο φως.

Η αγάπη φόβους και όνειρα

δειπνά προτού ραγίσει

στου πόνου το ξωκλήσι

αγιάζει η ερημιά

κι εγώ μια θλίψη που ζητώ

για να με σημαδέψει

το φως πριν βασιλέψει

θα σ' αρνηθώ ξανά.

Γδύσου κι από τα μάτια μου

πάρε νερό και πλύσου

ο χωρισμός θυμήσου

είναι χειμωνανθός

τη λύπη την κατοίκησα

σε νύχτα και σε μέρα

σ' αφήνω στον αέρα

για να σε βρω στο φως.

Γδύσου κι από τα μάτια μου

πάρε νερό και πλύσου

ο χωρισμός θυμήσου

είναι χειμωνανθός

τη λύπη την κατοίκησα

σε νύχτα και σε μέρα

σ′ αφήνω στον αέρα

για να σε βρω στο φως.