อยู่ในรัตติกาล
อยู่กับความเงียบงัน
มันจะเหงาได้อีกเพียงใด
มันผ่านมาเนิ่นนาน
จนเธอเดินเข้ามา
ใจของฉันก็เริ่มเปลี่ยนไป
จากที่มีเรื่องที่ใจต้องทน
จากที่เป็นคนที่ไม่อ่อนโยน
แต่ตอนที่เธอจับมือฉันไว้
หลุดออกจาก Ninety nine ฝันร้าย
จากนี้ฉันคงจะไม่ต้องทน
เพราะฉันมีเธอที่คอยปลอบโยน
ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมจะตาย
อยากอยู่กับเธอจนวันสุดท้าย
เธอโอบกอดใจของฉันไว้
เธอไม่แคร์ใครมองฉันร้าย
เท่านี้ฉันก็จะรักเธอจนวันตาย
ขอแค่เธอไม่ทิ้งกันไป
ท้องฟ้าที่เคยมืดครึ้มหมดไป
เมื่อได้จับมือกับความสดใส
รักที่ฉันเคยทำหล่นหาย
จะใช้กับเธอเป็นคนสุดท้าย
อยู่ในรัตติกาล
อยู่กับความเงียบงัน
มันจะเหงาได้อีกเพียงใด
มันผ่านมาเนิ่นนาน
จนเธอเดินเข้ามา
ใจของฉันก็เริ่มเปลี่ยนไป
จากที่มีเรื่องที่ใจต้องทน
จากที่เป็นคนที่ไม่อ่อนโยน
แต่ตอนที่เธอจับมือฉันไว้
หลุดออกจาก Ninety nine ฝันร้าย
จากนี้ฉันคงจะไม่ต้องทน
เพราะฉันมีเธอที่คอยปลอบโยน
ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมจะตาย
อยากอยู่กับเธอจนวันสุดท้าย
เธอโอบกอดใจของฉันไว้
เธอไม่แคร์ใครมองฉันร้าย
เท่านี้ฉันก็จะรักเธอจนวันตาย
ขอแค่เธอไม่ทิ้งกันไป
รู้ไหมฉันให้เธอได้หมดใจ
ฝันร้ายของฉันมันได้จบไป
เธอคือนิยามของความสดใส
และสวยยิ่งกว่านิยายบทไหน เฮ
