(Fuego, Fuego)
Topuklarımda paslı bir çivi
Hava karardı birden hayat aldı farklı bir biçim
Kaygılarımı dağıtıverdim hem de kaç kişiyle
Bense canımı verdim bok yolunda çektiler fişi
Öfkemin altında kırgınlık yatar
Bu bıkkınlık sadece kendime zarar
Etsem de başımdan dertleri firar
Yapışır yakama hep beni yakar
Kaç kişi ölür ve kaç kişi yaşar
Kavgayı ben ettim ölmeyi başar sen
Her şeyi biriktir dönmeyi düşünme
Vadesi dolan hep önce mi kaçar
Hırsımı yorgan yaptım sırtımda öfkeli yongam var
Yoruldum allah şahit elimde yaprağı kurumuş yoncam var
Vuruldum her yanım yara bere bıraksan öyle bi kendime koşçam da
Ama durdum gelemem gittiğin her yere kendime saygımdan
Vuruldum, kaçıyorken herkesten
Koşuyorken nefretten
Üzerimde kalan is kokulu gömlekten
Bıktım, aynı günü görmekten
Vuruldum, kaçıyorken herkesten
Koşuyorken nefretten
Üzerimde kalan is kokulu gömlekten
Bıktım, aynı günü görmekten
Vuruldum
Derdime ihsan eyle
Şakağıma kan dolmuş beni kurşuna dizsen neyler
Sıkıntılar hep peyderpeyken he
Derdime ihsan eyle
Karnıma kelebekler hançeri saplar gibiler
Sıkıntılar hep peyder peyken he
Derdime ihsan eyle
Şakağıma kan dolmuş beni kurşuna dizsen neyler
Sıkıntılar hep peyderpeyken he
Derdime ihsan eyle
Karnıma kelebekler hançeri saplar gibiler
Sıkıntılar hep peyderpeyken
Beceremedim hiç mutlu görünmeyi
Fırsatım olmadı pahalı giyinmeye
Dinleyemedim hiç mutlu şarkılar
Gelemedim hiç ben fazla bilinmeye
Rol yaptım poz kestim çok düştüm, çok kalktım, çok yenildim hep
Kan kustum can dostum kalk dedi kendine gel lan bu ben değildim hiç
Yıkıldı duvarlar önümde dağlar varken daha var derken
Yanında durdum hepsinin ağlarlarken, bağlarlarken
Bileklerimden vedalar erkenden
Düpe düz koştum
Düpedüz delilik yaptığım tepelere karlar yağarken ben (ben)
Kaçıyorken herkesten
Koşuyorken nefretten
Üzerimde kalan is kokulu gömlekten
Bıktım, aynı günü görmekten
Vuruldum, kaçıyorken herkesten
Koşuyorken nefretten
Üzerimde kalan is kokulu gömlekten
Bıktım, aynı günü görmekten
