ทบทวนความคิดวันที่ชีวิตต้องไม่เหลือใคร

เจ็บปวดเกินไปกับเรื่องร้ายร้ายที่ใจต้องพบเจอ

กลบเกลื่อนเอาไว้ข้างในรอยยิ้ม

แท้ที่จริงน้ำตาล้นเอ่อ

เหมือนว่าใจมันพังทลายไม่มีชิ้นดี

เมื่อโลกโหดร้ายจนไม่อยากฝืนเพื่อตื่นขึ้นมา

ไม่อยากลืมตาไม่อยากรับรู้ถึงความเจ็บนี้

ต้องเดินต่อไปด้วยแรงที่เหลือแม้ว่าทรมานเต็มที

รู้แค่เพียงหัวใจดวงนี้มันยังเต้นอยู่

ความรักเคยดีต่อหัวใจเคยนำทางให้ก้าวเดิน

กลับต้องเผชิญกับความเจ็บช้ำดั่งมีดกรีดย้ำหัวใจ

กัดฟันยอมรับความจริงในสิ่งที่ต้องเป็นไป

สุดท้ายก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ

ประคองความหวังไปเท่าที่ยังมีแรงหายใจ

บอกตัวเองไว้มันอาจจะร้ายไปมากกว่านี้

จะต้องผ่านคืนที่มันเหน็บหนาว

ไร้แสงดาวในยามราตรี

ใจริบหรี่ยังรอพรุ่งนี้ให้เดินทางมา

ความรักเคยดีต่อหัวใจเคยนำทางให้ก้าวเดิน

กลับต้องเผชิญกับความเจ็บช้ำดั่งมีดกรีดย้ำหัวใจ

กัดฟันยอมรับความจริงในสิ่งที่ต้องเป็นไป

สุดท้ายก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ

ความรักเคยดีต่อหัวใจเคยนำทางให้ก้าวเดิน

กลับต้องเผชิญกับความเจ็บช้ำดั่งมีดกรีดย้ำหัวใจ

กัดฟันยอมรับความจริงในสิ่งที่ต้องเป็นไป

สุดท้ายก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ

ก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ

ก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ