บทชีวิตขีดทางให้ฉันเดิน
ในเมืองที่แสนกว้างใหญ่
บทของฉันขาดคนที่เข้าใจ
ฉันตายก็ไร้คำลา
ดวงตะวันถักทอแสงวันใหม่
หลายคนคงเดินไปตามความฝัน
แต่มองเข้ามาในชีวิตของฉันแต่ละวัน
ไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดไปไกล
ฟ้าร้องคำราม เพราะเสียใจ
ฟ้าร้องทำไม ใครจะรู้
ฟ้าร้องกับใคร
วันที่ฉันหมดแรงให้หายใจ
ในคืนที่ไร้พระจันทร์
ภาพในฝันคือฉันที่เดียวดาย
ฉันตายก็ไร้ราคา
ดวงตะวันโบกมือลาฟ้าไป
หลายคนคงมีใครในความฝัน
แต่มองเข้ามาในชีวิตของฉันแต่ละวัน
ไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดถึงใคร
ฟ้าร้องคำราม เพราะเสียใจ
ฟ้าร้องทำไม ใครจะรู้
ฟ้าร้องกับใคร จะร้องไปกับฟ้า
Yeah ชีวิตต้องดิ้นรน เหมือนท้องฟ้าแม่งเล่นกล
หากกูมีเวทมนตร์ กูก็อยากหลุดพ้นจากวังวน
วัฏจักรคนจนมากับภาระอันหนักอึ้ง
ต้องเป็นปฏิปักษ์กับตัวตน จนต้องทุกข์ทนกันหนักขึ้น
แล้วใครจะรู้กูอยากร้องให้ กูเจ็บเจียนตายแต่ว่ามันไม่ง่าย
ที่ต้องทำเหมือนว่ากูไม่เคยพ่าย ชีวิตนี้นั้นมันไม่ง่าย
หากว่าชาติหน้ามีจริง กูไม่อยากขายยาหรือทำตัวมักง่าย
หากว่าชาติหน้ามีจริง ขอให้กูมีเพื่อนที่เข้าใจกูได้
ขอให้มึงเลิกตี เลิกโทษโชคร้าย
วันนี้ฤกษ์ดีเรามาร้องกับฟ้า เรามาร้องกับฟ้าเว้ย
ในชีวิตนี้แม่งจะเหนื่อยล้า เรามาร้องกับฟ้าดิ
เพราะในวันที่เมฆและฝนชา เรามาร้องกับฟ้า
ถึงแม้ว่ามันจะช้า อย่ารอให้โชคชะตา
ทำให้ตัวมึงหมดคุณค่า สายรุ้งรออยู่ตรงหน้า
สายรุ้งรออยู่ตรงหน้า อยู่ต่อเพื่อกูด้วยนะเพื่อน
ฟ้าร้องคำราม เพราะเสียใจ
ฟ้าร้องทำไม ใครจะรู้
ฟ้าร้องกับใคร จะร้องไปกับฟ้า
ฟ้าร้องคำราม เพราะเสียใจ
ฟ้าร้องทำไม ใครจะรู้
ฟ้าร้องกับใคร จะร้องไปกับฟ้า
