เดินเล่นคนเดียว
กินข้าวคนเดียว
ไปไหนก็ไปคนเดียวอยู่ ทุกวัน
นั่งเหงาคนเดียว
ดูหนังคนเดียว
และก่อนนอนก็ไม่มีใครให้คิดถึงกัน
ไม่ต้องมาคอยถามทุกครั้งได้ไหม
ว่าเมื่อไหร่ตัวฉันจะเริ่มมีใคร
ไม่ต้องมาคอยย้ำซ้ำๆ
ตอบคำถามซ้ำๆ ว่าฉันรักใคร
ที่เป็นอยู่อาจเหมือนว่าไม่ใส่ใจ
และไม่ต้องการให้ใครมาสนใจ
เเต่ทุกวัน ทุกวัน
ต้องเหงาคนเดียว
ต้องรักข้างเดียว
และไม่ว่าใครต่อใคร ที่เดินผ่านเข้ามา
ก็ทิ้งฉันไป
ต้องรักตัวเองตลอด
ต้องรักตัวเองให้ได้
และต่อให้ทำอย่างนั้น
ก็ยังถูกถามทุกครั้งเรื่อยมา
ไม่ต้องมาคอยถามทุกครั้งได้ไหม
ว่าเมื่อไหร่ตัวฉันจะเริ่มมีใคร
ไม่ต้องมาคอยย้ำซ้ำๆ
ตอบคำถามซ้ำๆ ว่าฉันรักใคร
ที่เป็นอยู่อาจเหมือนว่าไม่ใส่ใจ
และไม่ต้องการให้ใครมาสนใจ
เเต่ทุกวัน ทุกวัน
อาจยังเหงา อาจยังเศร้า แต่ฉันยังไหว
อาจมีล้ม อาจเหนื่อยล้า แต่ขอให้เข้าใจ
ฉันนั้นยังอยู่ด้วยรักที่เป็นของฉัน
ไม่ต้องมาคอยถามทุกครั้งได้ไหม
ว่าเมื่อไหร่ตัวฉันจะเริ่มมีใคร
ไม่ต้องมาคอยย้ำซ้ำๆ
ตอบคำถามซ้ำๆ ว่าฉันรักใคร
ที่เป็นอยู่ฉันนั้นไม่ใส่ใจ
และไม่ต้องการให้ใครมาสนใจ
เพราะทุกวัน ทุกวัน
ทุกวัน
ทุกวัน
