ก็ฉันมันคนใจง่าย
ดันไปรักเธอง่ายเกินไป
ก็แค่คืนเดียวทำให้หลง
ทั้งที่เราพึ่งได้พบ
แต่ทำไมฉันถึงอยากจะผูกพัน
คุยมาตั้งนานแต่บางคน
ก็ดันไม่ใช่ซะเลย
แต่แปลกใจจริงหัวใจเจ้าเอ๋ย
ดันมาหลงรักเธอ
ให้ทั้งตัวและกายใจ
หลายคนที่ผ่านเข้ามา
แม้เขาทำให้รู้ว่ารัก
แต่ใจเจ้ากรรมไม่เคยที่จะสนใจ
แต่พอเป็นเธอช่างแปลกนัก
เพียงไม่นานฉันก็รัก
ไม่เข้าใจเลยหัวใจ
ไม่ได้ง่ายกว่าจะรักใครสักคน
แต่พอเป็นเธอตัวฉันเองก็สับสน
จากดูเป็นคนไม่มีหัวใจ
แต่ทำไมวันนี้ง่ายเกินไป
ไปรักเธอง่ายเหลือเกิน
เจอก็ไม่นานแต่ทำไมใจมันหลง
คงเป็นเพราะยิ้ม
ที่ทำให้ใจของฉันวุ่นวาย
จากไม่เคยรักผู้ใด
กลับไปตกหลุ่มรักเธอ
ยิ้มของเธอช่างหวาน
น้ำตาลเดือนห้ามันก็ยังอาย
เพียงแค่ฉันได้มอง
ก็อยากได้เธอมาเคียงใจ
ในยามราตรีแสนวิไล
เธอช่างสวยเหลือเกิน
ก็ฉันมันคนใจง่าย
ดันไปรักเธอง่ายเกินไป
ก็แค่คืนเดียวทำให้หลง
ทั้งที่เราพึ่งได้พบ
แต่ทำไมฉันถึงอยากจะผูกพัน
คุยมาตั้งนานแต่บางคน
ก็ดันไม่ใช่ซะเลย
แต่แปลกใจจริงหัวใจเจ้าเอ๋ย
ดันมาหลงรักเธอ
ให้ทั้งตัวและกายใจ
ได้กายเธอมาแต่ไม่ได้ใจเธอเลย
แล้วทุกอย่างก็เฉลยให้ฉันได้รู้ตัวว่า
ไม่น่าไปเผลอใจเลย
สุดท้ายก็นกตามเคย
เธอขว้างหัวใจฉันทิ้ง
ที่เอาเพราะเมาไม่ใช่เพราะรัก
ถึงว่าเธอดูสวย
ที่จริงเป็นเสือเธอล่าผู้ชาย
ฉันดันไปหลงให้ใจ
จูบเธอมันหวานเหลือเกิน
เสียดายจริงคนสวย
หน้าตาก็ดีทำไมถึงร่าน
หลงเธอทำฉันหลง
อยู่ในพระวงของนางมาร
และสิ่งที่เธอต้องการ
คือตัวไม่ใช่หัวใจ
หน้าตาเธอก็ดี
นิสัยแบบนี้ก็คงไม่ไหว
ถึงว่าเธอดูแพง
ความร่านมันแรงซะยิ่งกว่าไฟ
ต่อไปจะไม่รักใคร
จะเป็นตัวร้ายแบบเธอ
ก็ฉันมันคนใจง่าย
ดันไปรักเธอง่ายเกินไป
ก็แค่คืนเดียวทำให้หลง
ทั้งที่เราพึ่งได้พบ
แต่ทำไมฉันถึงอยากจะผูกพัน
คุยมาตั้งนานแต่บางคน
ก็ดันไม่ใช่ซะเลย
แต่แปลกใจจริงหัวใจเจ้าเอ๋ย
ดันมาหลงรักเธอ
