Lyricist : Jittipon Thawornkit

Composer : Jittipon Thawornkit/Kittiwat Saengpratheep/Jirut Tantivoraungkoon

เหม่อมองดูท้องฟ้า เมื่อมองนาฬิกา ได้แต่คิดว่าเธอจะทำอะไรอยู่

สบายดีใช่ไหม อากาศเป็นยังไง รู้ไหมว่าฉันคอยจะรับฟัง

ห่างกันสุดขอบฟ้า และเข็มของนาฬิกาของเรามันเดินไม่เท่ากัน

แน่นอนว่าฉันจะรอ อย่างเดิมและทุกๆ วัน

แม้จะทรมานแทบขาดใจ

แค่คิดถึงเธอทุกนาทีที่จริงยังน้อยไป

ยิ่งห่างกัน ยิ่งรู้ว่าตอนมีเธอมันดีมากเท่าไร

คืนวันที่ไม่มีเธอ คือนานและเหงาเกินไป

เธอจะรู้บ้างไหม ว่าคิดถึงเธอแค่ไหน

คิดถึงเธอทุกวินาทีเธอคือลมหายใจ

ไม่มีเธอ ฉันคงจะทนอยู่ไม่ไหว จริงๆ

โลกดูไม่เหมือนเดิมเมื่อเธอไป

จะรอให้ถึงวันใด ที่นาฬิกาเราหมุนไปพร้อมๆ กัน

เธอจะเคยบ้างไหม หลับตาลงเมื่อใด ได้แต่คิดถึงเธอจนฝันจนละเมอ

เปิดข้อความทุกครั้ง ก็อยากให้เป็นเธอ แอบเผลอร้องเพลงที่เธอนั้นชอบฟัง

ห่างกันสุดขอบฟ้า และเข็มของนาฬิกาของเรามันเดินไม่เท่ากัน

แน่นอนว่าฉันจะรอ อย่างเดิมและทุกๆ วัน

แม้จะทรมานแทบขาดใจ

แค่คิดถึงเธอทุกนาทีที่จริงยังน้อยไป

ยิ่งห่างกัน ยิ่งรู้ว่าตอนมีเธอมันดีมากเท่าไร

คืนวันที่ไม่มีเธอ คือนานและเหงาเกินไป

เธอจะรู้บ้างไหม ว่าคิดถึงเธอแค่ไหน

คิดถึงเธอทุกวินาทีเธอคือลมหายใจ

ไม่มีเธอ ฉันคงจะทนอยู่ไม่ไหว จริงๆ

โลกดูไม่เหมือนเดิมเมื่อเธอไป

จะรอให้ถึงวันใด ที่นาฬิกาเราหมุนไปพร้อมๆ กัน

ฉันรู้มันไม่ง่ายเลยที่เราไม่ได้เจอกัน

เพราะฝันนั้นที่แสนไกล

แค่เพียงเรานั้นมีกันและกัน

สักวันพายุจะผ่าน เปลี่ยนเป็นวันที่ฟ้าสดใส

แค่คิดถึงเธอทุกนาทีที่จริงยังน้อยไป

ยิ่งห่างกัน ยิ่งรู้ว่าตอนมีเธอมันดีมากเท่าไร

คืนวันที่ไม่มีเธอ คือนานและเหงาเกินไป

เธอจะรู้บ้างไหม ว่าคิดถึงเธอแค่ไหน

คิดถึงเธอทุกวินาทีเธอคือลมหายใจ

ไม่มีเธอ ฉันคงจะทนอยู่ไม่ไหว จริงๆ

โลกดูไม่เหมือนเดิมเมื่อเธอไป

จะรอให้ถึงวันใด ที่นาฬิกาเราหมุนไปพร้อมๆ กัน

อีกนานแค่ไหน

อีกนานแค่ไหน