ตั้งแต่วันที่เธอ อยากเดินจากไป
เพราะใจเริ่มหมดรักกัน
แต่ไม่ใช่ใจของฉัน
เพราะมันยังเหมือนเดิมกับวันแรกเจอ
ตั้งแต่วันที่เรา ต้องการห่างกัน
ฉันยังแอบหวังให้เธอ
ได้ทบได้ทวนเรื่องราว
ที่ดีต่อกันจนถึงวันนี้
โว้โอ...
ที่ยอมให้เธอไป
ไม่ได้แปลว่าฉันต้องการลืมเธอ
ที่ยอมไม่พบเจอ
ไม่ได้แปลว่าฉันนั้นมีใคร
ที่ยอมทนคิดถึง
ไม่ได้แปลว่าฉันนั้นทนไหว
ที่จริงแล้วในใจ
ก็กลัวเหลือเกิน
กลัวว่าความคิดถึง
ที่มันส่งไปไม่ถึงเธอ
แล้วมันทำให้เธอ
นั้นลืมว่าใครยังรอตรงนี้
กลัวว่าใครทางนั้น
จะเข้ามาแทนที่ฉัน...
แล้วทำเธอเปลี่ยน
เปลี่ยนแปลงหัวใจ...
โว้...
ตั้งแต่วันที่เธอ ได้เดินจากไป
ก็ยอมเข้าใจรับมัน
ภาพของเธอและฉัน
ก็กลายเป็นเหมือนภาพที่มันสีเทา
รูปของเราใบเดิม แม้นานแค่ไหน
ยังคงเก็บรักของเรา
แต่รูปของเธอและเขา
อาจทำให้มันลบเลือนจากนี้
โว้...โว้โอ...
ที่ยอมให้เธอไป
ไม่ได้แปลว่าฉันต้องการลืมเธอ
ที่ยอมไม่พบเจอ
ไม่ได้แปลว่าฉันนั้นมีใคร
ที่ยอมทนคิดถึง
ไม่ได้แปลว่าฉันนั้นทนไหว
ที่จริงแล้วในใจ
ก็กลัวเหลือเกิน
กลัวว่าความคิดถึง
ที่มันส่งไปไม่ถึงเธอ
แล้วมันทำให้เธอ
นั้นลืมว่าใครยังรอตรงนี้
กลัวว่าใครทางนั้น
จะเข้ามาแทนที่ฉัน...
แล้วทำเธอเปลี่ยน
เปลี่ยนแปลงหัวใจ...
โว้โอ...
ที่ยอมทนคิดถึง
ไม่ได้แปลว่าฉันนั้นทนไหว
ที่จริงแล้วในใจ
ก็กลัวเหลือเกิน
กลัวว่าความคิดถึง
ที่มันส่งไปไม่ถึงเธอ
แล้วมันทำให้เธอ
นั้นลืมว่าใครยังรอตรงนี้
กลัวว่าใครทางนั้น
จะเข้ามาแทนที่ฉัน...
แล้วทำเธอเปลี่ยน
เปลี่ยนแปลงหัวใจ...
โว้โอ...
