Ankaralım bana bana gel
Anlatamıyorum sana daha ben
Kuşlar verdi mi sana da haber
Bir gün gülecek bana da kader
Bir güldü dedim açtı güneş
Ben sandım seni kalbime eş
Attım zarı geldi düşeş
Çaldım sanki piyano
Ben oldum bi piyanist
Notam oldu bi an o (bi an o, bi an o )
Aşkımız Ankara ama paris yada milanoda kurmuş gibi diyalog (diyalog, diyalog)
Dedim sana te amo
Nasip olmadı demek sana bi mi amor (mi amor)
Evim sanıyodum ama tenin memleketim benim yaşadığım diyar o (diyar o)
E ne gereği var
Bu dünya bana dar
Gel etme güzel dön yüzünü geçiyo yıllar
E ne gereği var
Bu dünya bana dar
Gel etme güzel dön yüzünü geçiyo yıllar
Bana geldin aşk ateşi verdin dönüp gitmenin ne gereği var
Kaybolur bütün umutlar
Yoktu derdin öylece gülerdin şimdi küsmenin ne gereği var
Kayboldum geçtikçe yıllar
Aşkından ben oldum hapis
Gözlere bak tam bi mapus
Boğuluyorum sanki deniz
Ankaralım vermedi yüz
Öyle uzak durma
Yem oldun kuşa kurda
Aşka yelken açacakken
Hiç önümde durma
Napsak bi el atsak duygularıma
Vasat yine kaçcak uyku
Kaç saat yine onsuz geçti (oh)
Napsak bi el atsak duygularıma
Vasat yine kaçcak uyku
Kaç saat yine onsuz geçti (oh)
Bana geldin aşk ateşi verdin dönüp gitmenin ne gereği var
Kaybolur bütün umutlar
Yoktu derdin öylece gülerdin şimdi küsmenin ne gereği var
Kayboldum geçtikçe yıllar
Ne gereği var
Ne gereği var
Ne gereği var
Ne gereği
