Steeds vaker, valt het mij op
Dat ik als kind, best veel gevoel heb opgekropt
En dat dezelfde problemen,
Die ik niet heb van een vreemde, nog elke dag spelen
Ze zijn beslist niet opgelost
Het kon bij ons ook nooit eens normaal gaan,
Maar ach wat is normaal?
Want hoe ouder ik word, hoe beter ik begrijp
Dat mijn ouders geen helden zijn, maar lijken op mij
Ze doen net alsof, ze bedoelen het goed,
Maar waar de tijd niets aan veranderd
Maar word ik ooit volwassen? Is wat er zit in m'n bloed
Oh Oh Oh Oh Oh Oh Oh
Hé pa, je zit vast in m'n bloed
En ik vind net als jij waarschijnlijk, mezelf nooit goed genoeg
En dan mijn moeder,
Ze zegt eigenlijk nooit nee,
Want zij houd iedereen tevreden en wilt met ieder circus mee
Het kon bij ons ook nooit eens normaal gaan,
Maar ach wat is normaal?
Want hoe ouder ik word, hoe beter ik begrijp
Dat mijn ouders geen helden zijn, maar lijken op mij
Ze doen net alsof, ze bedoelen het goed,
Maar waar de tijd niets aan veranderd
Maar word ik ooit volwassen? Is wat er zit in m'n bloed
Oh Oh Oh Oh Oh Oh Oh
Omdat het zit in m'n bloed
Oh Oh Oh Oh Oh Oh Oh
En dan mijn kleine zusje, ik erger me te vaak
Want ik weet dat mijn gebroken hart, precies lijkt op dat van haar
Als ze binnenkort gaat trouwen, dan word ik misschien wel oom
Dan weet ik één ding meer dan zeker,
Haar kleine wordt nooit echt gewoon
Want...
Hoe ouder ik word, hoe beter ik begrijp
Dat ik ben geworden wie ik hoor te zijn
Ik doe net alsof, ik bedoel het zo goed,
Maar waar de tijd niets aan veranderd
Is wat er zit in m'n bloed
