ดั้นด้นมา 1 ปีใช้ชีวิตอยู่ในเมืองกรุง
คิดถึงหนังตะลุงคิดถึงผ้าถุงแม่เฒ่าบ้านเรา
มีแต่ป่าเขาเวลาเหงาก็ทําเพลง
บางวันหวันเย็นๆไปเดินเขี่ยแม่นอยู่ที่ชายเล
โหม่เราเพื่อนกันเพเวลาเราอยู่กันครบ
นอนเล่นกันในเปลฟังเพลงน้าจ๊อบ บรรจบ
ทําพรือได้หลบก็เรานั้นมาทํางาน
จิบเบียร์ใต้แสงไฟทําได้คิดถึงแต่วันเมื่อวาน
หลบบ้านหวาเราหลบบ้านหวาเรา
ไปเก็บกระเป๋าแล้วก๊ะหลบบ้านหวาเรา
หลบบ้านหวาเราหลบบ้านหวาเรา
ไปเก็บกระเป๋าแล้วก๊ะหลบบ้านหวาเรา
อิไปไหนสักทีขึ้นรถเมล์ก็กลัวหลง
รถไฟฟ้า BTS MRT ก็กลัวงง
ก็กลัวงงผมกลัวงง
อินั่งรถแท็กซี่ก็กลัวว่ามันอิขับวน
เรามันคนบ้านนอกปักษ์ใต้
สยามพาราก้อนก็สู้ในหม๊งบ้านเราไม่ได้
เด็กบ้านเรามันฟังเพลงวงกางเกงกับพี่เต็ม
เจ็บหัวกับเด็กปร้านี้มันฟังกันแต่ EDM
หลบบ้านหวาเราหลบบ้านหวาเรา
ไปเก็บกระเป๋าแล้วก๊ะหลบบ้านหวาเรา
หลบบ้านหวาเราหลบบ้านหวาเรา
ไปเก็บกระเป๋าแล้วก๊ะหลบบ้านหวาเรา
จากบ้านมาเห้ยนานเป็นปีพ่อแม่นี่นั่งคอย
ต่อเช้าว่าอิล่องลงใต้ไปกินน้ำยาหนมจีน
แล้วน้องสาวคนงามนวลนางน้องรอแรมปี
วันงานเดือนสิบปีนี้คนดีรอพี่หลบบ้าน
ไปกินลูกตอน๊อแกงพุงปลา
เดือนสิบก็ต้องกินพองลา
บ้านใครนั่นอยู่สงขลา
ลงสามชายแดนไปแลระเบิดหว๊า
บางคนก็ลูกชาวเลบางคนก็ลูกชาวสวน
ออกเรือตังเกดักอวน
ทุ่มเมาส์ปากกาแล้วหลบไปตัดยางหว๊า
หลบบ้านหวาเราหลบบ้านหวาเรา
ไปเก็บกระเป๋าแล้วก๊ะหลบบ้านหวาเรา
หลบบ้านหวาเราหลบบ้านหวาเรา
ไปเก็บกระเป๋าแล้วก๊ะหลบบ้านหวาเรา
หลบบ้านหวาเราหลบบ้านหวาเรา
ไปเก็บกระเป๋าแล้วก๊ะหลบบ้านหวาเรา
หลบบ้านหวาเราหลบบ้านหวาเรา
ไปเก็บกระเป๋าแล้วก๊ะหลบบ้านหวาเรา
