คะนึงรำพึงถึงแรกเริ่มที่หวั่นไหว
เหมือนว่าฉันฝันไปที่ได้พบเธอ
ดังต้องมนต์อาถรรพ์ทุกวันพร่ำเพ้อ
มีแต่เธอผู้เดียวข้างในหัวใจ
อกเอยเริ่มทนไม่ไหวหทัยยากที่จะฝืน
หลับตาก็ยังเห็นเธอ
ลอยวนเวียนอยู่ข้างใน
ใจก็ยิ่งจะหวงครวญให้ยิ่งพร่ำเพ้อ
เมื่อไม่ได้เจอละเมอคร่ำครวญใฝ่หา
โอ้ว่าเอยหัวใจ
มันทนไม่ไหวที่ยอมให้ใครได้เห็นเธอ
อยากเสกคาถาให้มนต์บังตา
กายาของเธอ
ไม่ให้ใครพบเจอ
จะซ่อนใจของเธอไม่ให้ไปรักใคร
จงมีแค่ฉัน
แค่ฉันเท่านั้นที่ได้ลุ่มรักเจ้าเต็มหัวใจ
จะเสกคาถา
ให้เธอรักฉันคนเดียวทั้งใจ
ให้เธอไม่ไปไหน
จงอยู่ข้างๆกาย
ให้เป็นของฉันเพียงคนเดียว
ใจที่ได้พบเธอดังเหมือนแรงดึงดูด
ฉุดให้ใจลุ่มหลงอย่างง่ายดาย
โอ้ว่าเอยหัวใจ
มันทนไม่ไหวที่ยอมให้ใครได้เห็นเธอ
อยากเสกคาถาให้มนต์บังตา
กายาของเธอ
ไม่ให้ใครพบเจอ
จะซ่อนใจของเธอไม่ให้ไปรักใคร
จงมีแค่ฉัน
แค่ฉันเท่านั้นที่ได้ลุ่มรักเจ้าเต็มหัวใจ
จะเสกคาถา
ให้เธอรักฉันคนเดียวทั้งใจ
ให้เธอไม่ไปไหน
จงอยู่ข้างๆกาย
ให้เป็นของฉันเพียงคนเดียว
